Mar 12, 2007 23:19
ՈՒԶՈՒՄ ԵՄ ԿԱՐՈՏԵԼ
Ուզում եմ կարոտել աչքերը հավատարիմ, ուզում եմ կարոտել խոսքերը բարի, ուզում եմ կարոտել ընկերոջը նվիրական, դրացուհուն անմիջական, փողոցում աղմկոտ խաղը բալիկների, ժպտացող դեմքերն անցնող...
Ուզում եմ կարոտել հարազատ դեմքերը, ուզում եմ կարոտել գարունը, ամառը, աշունն ու ձմեռը, ուզում եմ կարոտել անձրևը, ձյունը, արևն ու լուսինը...կարոտել եմ ուզում պարտականությունները, սովորույթներն ու կանոնները...
Մարդկանց եմ ուզում կարոտել, ընկերներիս եմ ուզում կարոտել, մարդկային հետաքրքիր խոսակցությունները, տրամաբանությունն ու մտածելակերպը, բամբասանքներն ու քննադատությունները... շա՜տ եմ ուզում կարոտել քաղաքական կեղտոտ ու սուտ պատկերը, ուզում եմ կարոտել կեղծավոր ու նախանձ մարդկանց, ստախոսներին ու բարեխոսներին, աղքատներին ու հարուստներին...
Գրքերը, մտքերը, ձայները, աչքերը...ուզում եմ կարոտե՜լ...
Կարոտել եմ ուզում այն ամենն ինչ տեսնում եմ, շոշափում եմ, զգում եմ, ասում և անում եմ, մտածում եմ...ուզում եմ աշխարհը կարոտել...ուզում եմ հայրենիքս կարոտել, հային... ուզում եմ Ի՜ՆՁ կարոտել...
տարօրինակ,
մարդիկ,
զքագում,
կարոտ