Just me and my sister in a world of pretend.
Zo.
Het is raar hoe snel alles gaat. Bizar.
De vakantie is al lang weer verdwenen en ik zie alweer op tegen kerst.
Maar verandering is goed.
Natuurlijk weer met school bezig. Van binnen toch vooral met volgend jaar en mijn PWS.
Decentrale selectie en spiegelneuronen wordt het. Denk ik.
Vandaag een rustdag genomen. Rustochtend eigenlijk.
Wil niet meer moe zijn, maar vanavond is alles weer goed.
En morgen naar Lieke. Zo'n zin.
Ga niet weg, dacht ik
en niemand ging weg.
“Ga niet weg,” fluisterde ik
en niemand ging weg.
“Ga toch niet weg!” zei ik
en niemand ging weg.
Toen riep ik het, gilde ik het,
en de verte weerkaatste mijn woorden:
“Niet weg . . . Niet weg . . . ”
en niemand ging weg.
Het werd avond,
het was heel stil
en ik dacht:
nu gaat er iemand weg . . .
Maar er ging niemand weg.
Toen wist ik het zeker.
Het is raar hoe snel alles gaat. Bizar.
De vakantie is al lang weer verdwenen en ik zie alweer op tegen kerst.
Maar verandering is goed.
Natuurlijk weer met school bezig. Van binnen toch vooral met volgend jaar en mijn PWS.
Decentrale selectie en spiegelneuronen wordt het. Denk ik.
Vandaag een rustdag genomen. Rustochtend eigenlijk.
Wil niet meer moe zijn, maar vanavond is alles weer goed.
En morgen naar Lieke. Zo'n zin.
Ga niet weg, dacht ik
en niemand ging weg.
“Ga niet weg,” fluisterde ik
en niemand ging weg.
“Ga toch niet weg!” zei ik
en niemand ging weg.
Toen riep ik het, gilde ik het,
en de verte weerkaatste mijn woorden:
“Niet weg . . . Niet weg . . . ”
en niemand ging weg.
Het werd avond,
het was heel stil
en ik dacht:
nu gaat er iemand weg . . .
Maar er ging niemand weg.
Toen wist ik het zeker.