Demonstratie krab
En dan nu eindelijk mijn Texel en Vlieland update.
Vorige week woensdag samen met Wouter naar Amsterdam gegaan, daar een beetje leuteren met Bart en Koen en toen met de trein naar Den Helder. Daar (lang) gelopen naar de laatste boot die we nét hebben gehaald. Toen op Texel de spullen gedumpt in ons hotel en toen uit eten in een restaurant waar de kok ongelooflijke ADHD had en telkens mij de stuipen op het lijf joeg door hele gekke dansjes te doen waar het hele gebouw door schudde. In onze suite heerlijk in het bubbelbad gehangen tot veels te laat en toen toch maar slapen, want eigenlijk zouden we donderdag al om 10uur gaan springen. Maar het weer was zo slecht dat het vliegtuig niet zou opstijgen. Dus gingen we maar naar Ecomare (blinde zeehondjes enzo). Toen ik daar helemaal rustig was geworden, mochten we opeens wel komen springen, en wel NU. Oh ik was zo bang. Op het vliegveld nog wat instructies gehad en toen toch echt het vliegtuig in. Ik was ZO ZO ZO bang. Zeker toen mijn springgenootinstructeurman mij een beetje op ging zitten focken. Haha ik krijg nog steeds de kriebels als ik eraan terugdenk. Maar.. Het springen zelf was zooooooo mooi! Zo gaaf en zo heerlijk dat het niet eens eng was. Wel een bizarre ervaring. Maar zeker niet zo eng als het vliegtuig. Heel apart.
Toen op naar Vlieland. En dan ga je met een klein vissersbootje, met een schipper die zo uit een tekenfilm kwam vallen (ruige spieren, ruig haar en onvoorstelbaar veel sterke drank voor een overtocht van 20min). Helemaal nat kwamen we op Vlieland aan waar je vervolgens nog een kilometer of 5 over het wad moet in een gigantische monstertruck. Dat ding was me daar gaaf. En de chauffeur was zo vriendelijk om ons helemaal naar ons hotel te brengen. 'Joa op de heenweg dacht ik rijd over wat dode zeehonden heen, maar dat schijnen de meeste toeristen niet grappig te vinden, ik doe het maar niet weer.' De rest van de dagen sliepen we met mijn hele moeders familie in een herberg. De hele herberg was voor ons, alleen het restaurant deelden we met andere mensen. Het was ongelooflijk gezellig, zoals altijd eigenlijk. We hebben vooral veel tijd op het strand doorgebracht hoewel het wel heel koud was. Maar mijn familie vermaakt zich wel. (Honkbal, veel te grote vliegers en natuurlijk zwemmen..) Maar het allermooiste was de wadexursie. Die arme gids.
Een verklaring tekenen voor het geval we kwamen te overlijden :|
Ik werd niet minder bang toen ik dit bordje zag.
Geef toe, het is net een Teletubie. Rechts is dus mijn oom Bart.
Nu snap ik waarom de instructeur dacht dat ik niet zou springen :P
Haha dit heb ik niet zelf verzonnen! Dit is de houding die je moet aannemen tijdens de vrije val.
Het vast maken van de bandjes en touwtjes..
Zie mij lopen naar het claustrofobische vliegtuig. Daarnaast is mijn springmaatje.
En daar was ik net geland ^^
Vlieland;
Haaaaaahahaha.. Hij hing daar echt al zo!
Die idioot van een Thomas bleef ook maar in het water. (Het was 10uur savonds en zwaar bewolkt.)
Actie van de week; Wouter vraagt in de souvenirwinkel van Ecomare of ze bij dat zeehonden knuffeltje ook een knuppel hebben.
Het zeehondje was van mijn tante, waar ze dan ook de hele week mee liep en praatte.
Dé straat van Vlieland.
Het was een spelletje. Gekke woorden doorfluisteren.
Gangstah.
Mijn liefste nichtje.
Voor een keer heb ik de geposeerde belachelijk en foute foto's eruit gelaten.
Vorige week woensdag samen met Wouter naar Amsterdam gegaan, daar een beetje leuteren met Bart en Koen en toen met de trein naar Den Helder. Daar (lang) gelopen naar de laatste boot die we nét hebben gehaald. Toen op Texel de spullen gedumpt in ons hotel en toen uit eten in een restaurant waar de kok ongelooflijke ADHD had en telkens mij de stuipen op het lijf joeg door hele gekke dansjes te doen waar het hele gebouw door schudde. In onze suite heerlijk in het bubbelbad gehangen tot veels te laat en toen toch maar slapen, want eigenlijk zouden we donderdag al om 10uur gaan springen. Maar het weer was zo slecht dat het vliegtuig niet zou opstijgen. Dus gingen we maar naar Ecomare (blinde zeehondjes enzo). Toen ik daar helemaal rustig was geworden, mochten we opeens wel komen springen, en wel NU. Oh ik was zo bang. Op het vliegveld nog wat instructies gehad en toen toch echt het vliegtuig in. Ik was ZO ZO ZO bang. Zeker toen mijn springgenootinstructeurman mij een beetje op ging zitten focken. Haha ik krijg nog steeds de kriebels als ik eraan terugdenk. Maar.. Het springen zelf was zooooooo mooi! Zo gaaf en zo heerlijk dat het niet eens eng was. Wel een bizarre ervaring. Maar zeker niet zo eng als het vliegtuig. Heel apart.
Toen op naar Vlieland. En dan ga je met een klein vissersbootje, met een schipper die zo uit een tekenfilm kwam vallen (ruige spieren, ruig haar en onvoorstelbaar veel sterke drank voor een overtocht van 20min). Helemaal nat kwamen we op Vlieland aan waar je vervolgens nog een kilometer of 5 over het wad moet in een gigantische monstertruck. Dat ding was me daar gaaf. En de chauffeur was zo vriendelijk om ons helemaal naar ons hotel te brengen. 'Joa op de heenweg dacht ik rijd over wat dode zeehonden heen, maar dat schijnen de meeste toeristen niet grappig te vinden, ik doe het maar niet weer.' De rest van de dagen sliepen we met mijn hele moeders familie in een herberg. De hele herberg was voor ons, alleen het restaurant deelden we met andere mensen. Het was ongelooflijk gezellig, zoals altijd eigenlijk. We hebben vooral veel tijd op het strand doorgebracht hoewel het wel heel koud was. Maar mijn familie vermaakt zich wel. (Honkbal, veel te grote vliegers en natuurlijk zwemmen..) Maar het allermooiste was de wadexursie. Die arme gids.
Een verklaring tekenen voor het geval we kwamen te overlijden :|
Ik werd niet minder bang toen ik dit bordje zag.
Geef toe, het is net een Teletubie. Rechts is dus mijn oom Bart.
Nu snap ik waarom de instructeur dacht dat ik niet zou springen :P
Haha dit heb ik niet zelf verzonnen! Dit is de houding die je moet aannemen tijdens de vrije val.
Het vast maken van de bandjes en touwtjes..
Zie mij lopen naar het claustrofobische vliegtuig. Daarnaast is mijn springmaatje.
En daar was ik net geland ^^
Vlieland;
Haaaaaahahaha.. Hij hing daar echt al zo!
Die idioot van een Thomas bleef ook maar in het water. (Het was 10uur savonds en zwaar bewolkt.)
Actie van de week; Wouter vraagt in de souvenirwinkel van Ecomare of ze bij dat zeehonden knuffeltje ook een knuppel hebben.
Het zeehondje was van mijn tante, waar ze dan ook de hele week mee liep en praatte.
Dé straat van Vlieland.
Het was een spelletje. Gekke woorden doorfluisteren.
Gangstah.
Mijn liefste nichtje.
Voor een keer heb ik de geposeerde belachelijk en foute foto's eruit gelaten.