moei
Zombie-day
Langzaam aan kom ik bij, na een drukke week. Druk op mijn manier.
Na mezelf opgesloten te hebben en geen daglicht-ervaring te hebben gehad,
is het alweer donker en stil.
Moe was ik.
Om twee uur vanmiddag struikelend uit bed en neergestreken op de bank.
Behoefte aan totale rust en kalmte.
Na koffie en broodjes nog steeds murw.
Ik vond dat ik de rust verdiend had en voelde me geen nietsnut.
Wat zit je als mens jezelf toch gauw op te jagen, ik althans wel.
De muziek brengt me langzaam terug in de werkelijkheid.
Koptelefoon op, en af en toe de rillingen.
Langzaam aan kom ik bij, na een drukke week. Druk op mijn manier.
Na mezelf opgesloten te hebben en geen daglicht-ervaring te hebben gehad,
is het alweer donker en stil.
Moe was ik.
Om twee uur vanmiddag struikelend uit bed en neergestreken op de bank.
Behoefte aan totale rust en kalmte.
Na koffie en broodjes nog steeds murw.
Ik vond dat ik de rust verdiend had en voelde me geen nietsnut.
Wat zit je als mens jezelf toch gauw op te jagen, ik althans wel.
De muziek brengt me langzaam terug in de werkelijkheid.
Koptelefoon op, en af en toe de rillingen.