Раков (5 мая 2008 г.)

[gedymin]

Раков - это поселок в Воложинском районе Минской области в 35 км к северо-западу от Минска. Издавна известен керамикой, которую здесь производили местные ремесленники. В 20-хх годах ХХ века Раков вместе с западной Беларусью вошел в состав Польши. В те времена поселок находился у самой границы с советской Беларусью и стал столицей контрабандистов,

Comments

[azarkinm]

У Ракаве ёсць яшчэ самаробны музей. Не памятаю прозвішча ганчара, але ён адчыніў у сваёй хаце і прылеглай тэрыторыі музей ганчарства Ракава, даволі цікавы. А яшчэ ён там праводзіць экскурсіі, дае людзям рабіць гліняныя талеркі, і праводзіць мерапрыемствы народнага тыпу.

[gedymin]

Я чуў, што там ёсць аж цэлых тры музеі. Ну, я думаю, я там не апошні раз быў, таму, спадзяюся, у меня будзе яшчэ магчымасць наведаць гэтыя музеі :)

[azarkinm]

Внушаевич Феликс его завут

[nicolaev]

"Ворота с неизвестными для меня гербами"
Паводле словаў маех спадарожнікаў, зьлева - герб Ракава, справа - герб... Львова :)

"Памятный знак на месте бывшей синагоги"
Наконт сінагогі няведаю. Дарэчы, тамака крыж наверсе чатырохкутны, дзеля сінагогі мусіць лаґічней было юзаць зорку Давіда, імго... Мае спадарожнікі казалі, што гэта нібыта помнік палякам, літвінам, беларусам, што змагаліся ў 1939-41 і далей зь нямецкімі й савецкімі акупантамі. Хоць можа ўспрымаюць людзі гэны помнік, хто як...

[gedymin]

Цікава, да чаго тут герб Львова ў Ракаве :)
Я знайшоў на адным сайце інфармацыю, што гэты помнік пастаўлены менавіта ў памяць аб загінуўшых тут габрэях. А Вашы спадарожнікі - вельмі вялікія фантазеры :) І я б не называў савецкую армію акупантамі...

[nicolaev]

"...На
месте бывшей синагоги, сожженной в 1942 г. фашистами вместе с людьми - 950
человек, - установлен скромный памятный знак - дерево с обрубленными
стволом и сучьями - на невысоком постаменте. Памятник установлен в 1955
г., один из первых подобного рода на белорусской земле. Как ни дико это сегодня
звучит, но за активное участие в создании памятников безвинным жертвам фашизма в
те "застойные" времена запросто могли исключить из партии. Мученичество,
особенно с национальным уклоном, в советскую идеологию не вписывалось. А иначе
зачем было засекречивать место скорби настолько, что едва приметная тропинка к
нему, зажатая между штакетником - без подсказки ни за что не найдете, - ведет
далеко вглубь... приусадебных участков?.."

[gedymin]

Вось тут я і знайшоў інфармацыю аб гэтым помніку...