Liefde?!
Ik vind even dat ik in een bruine tijd zit; diep in de grond, op zoek naar m'n eigen wortels. De wortels van mijn eigen geest.
Bruin; net niet boos, beetje sagrijnig, saai en toch ik. (;
Ik vind deze tijd van bruinheid niet zo sappig enzo, het vermoeid me een beetje, denk ik.
Ik verdien een gebaar naar mezelf, om te laten weten dat ik 'one' ben, dat mn 'one' zich niet zo eenzaam hoeft te voelen. En wat is er nou beter dan een onwijs zacht, poezelig snoesje van een Knijntje te krijgen van... jawel, mezelf!
Ik heet mijn nieuwe steun en toeverlaat, een tastbaar deel van m'n geest, welkom in mijn leven.
'Halli hallo, Kaninchen'
Oh liefje, jij zal het zwaar krijgen.. Maar voor altijd mijn One's beste vriend.
Mijn alles.