Палёгка
Я на сёмым небе!
Раскахаць чалавека, па якім сохла 8 год:) Гэта нешта!
Мы ідзем разам, а сэрца не грукае, як шызафрэнік падчас абвастрэння, ніякіх камоў у горле, мне просто абыякава.
Але з другога боку... Пачынаецца новы этап. Хто яго ведае, чым скончыцца... Таксама, як мне падаецца, вясёлка тут нават і не намячаецца... У кожнага з нас свой багаж, і ён цяжкі, да таго ж мы вельмі розныя. Страшэнна розныя.
Увесь час круціцца думка, што лепей не пачынаць, каб пасля так не балела. Але вельмі хочацца:)
Раскахаць чалавека, па якім сохла 8 год:) Гэта нешта!
Мы ідзем разам, а сэрца не грукае, як шызафрэнік падчас абвастрэння, ніякіх камоў у горле, мне просто абыякава.
Але з другога боку... Пачынаецца новы этап. Хто яго ведае, чым скончыцца... Таксама, як мне падаецца, вясёлка тут нават і не намячаецца... У кожнага з нас свой багаж, і ён цяжкі, да таго ж мы вельмі розныя. Страшэнна розныя.
Увесь час круціцца думка, што лепей не пачынаць, каб пасля так не балела. Але вельмі хочацца:)