Сільві Тэсцю
Яна мне падабаецца. Ня ведаю, чаму. Можа яна мне нагадвае сябе?:)
Ізноў пайшла на гэты фільм. Калісь глядзела яго па тэлевізары. Але ў кіно - гэта зусім іншая рэч, зусім. Зусім іншыя ўражанні. Зусім-зусім. Я, мабыць, часцей гляджу фільмы ў кінатэатры, чым на кампутары.
Але раптам я пабачыла яго... Не, канешне, гэта быў ня ён. Не, не, не. Гэта не можа быць ён!Пальцы пахаднелі. Не магу нават глянуць у той бок. Страх - гэта не тое слова. Я ня ведаю, якім словам можна апісаць мой стан. Усход. Падымаюся. Ён таксама. Пераходжу ў іншы вагон.
А ён застаецца. Ён ідзе да Шчасця.
А я еду. Да свайго шчасця, якое чакае мяне на выхадзе з парка з партфелем і лёгкім пахам піва. Як жа проста я пазбавілася і ад яго! Ён, як і італьянец, не дачакаўся.
З палёгкай уздыхаю яшчэ раз. Другі раз.
***
Мне адказаў Давід. Я нават здзівілася. Так хутка!
Сумую па ім. Колькі год ужо не бачыліся. Памятаю, ён так прыкольна вымаўляў маё імя - расцягваючы "е" - Геееня.
Ізноў пайшла на гэты фільм. Калісь глядзела яго па тэлевізары. Але ў кіно - гэта зусім іншая рэч, зусім. Зусім іншыя ўражанні. Зусім-зусім. Я, мабыць, часцей гляджу фільмы ў кінатэатры, чым на кампутары.
Але раптам я пабачыла яго... Не, канешне, гэта быў ня ён. Не, не, не. Гэта не можа быць ён!Пальцы пахаднелі. Не магу нават глянуць у той бок. Страх - гэта не тое слова. Я ня ведаю, якім словам можна апісаць мой стан. Усход. Падымаюся. Ён таксама. Пераходжу ў іншы вагон.
А ён застаецца. Ён ідзе да Шчасця.
А я еду. Да свайго шчасця, якое чакае мяне на выхадзе з парка з партфелем і лёгкім пахам піва. Як жа проста я пазбавілася і ад яго! Ён, як і італьянец, не дачакаўся.
З палёгкай уздыхаю яшчэ раз. Другі раз.
***
Мне адказаў Давід. Я нават здзівілася. Так хутка!
Сумую па ім. Колькі год ужо не бачыліся. Памятаю, ён так прыкольна вымаўляў маё імя - расцягваючы "е" - Геееня.