(IV). BASICS OF BELARUSIAN LANGUAGE
Examples of poems in Belarusian (very famous ones)
Jakub Kołas - part of a narrative poem "Nowaja ziamla" ("The new land")
Belarusian Latin
Belarusian Cyrillic
Moj rodny kut, jak ty mnie miły!..
Zabyć ciabie nia maju siły!
Nia raz, utomleny darohaj,
Žyćciom viasny maje ubohaj,
K tabie ja ŭ dumkach zalataju
I tam dušoju spačyvaju.
O, jak by ja chacieŭ spačatku
Darohu žyćcia pa paradku
Prajści jašče raz, azirnucca,
Sabrać z daroh kamieńni tyja,
Što hubiać siły maładyja, -
K viaśnie b majoj chacieŭ viarnucca.
Мой родны кут, як ты мне мілы!..
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця па парадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя, -
К вясьне маёй хацеў вярнуцца.
Janka Kupała - poem "Nie šukaj" ("Don’t seek")
Belarusian Latin
Belarusian Cyrillic
Nie šukaj ty ščaścia, doli
Na čužym, dalokim poli,
Het, za šumnym lesam-boram,
Za šyrokim sinim moram
Nie šukaj ty ščaścia, doli!
Ty ŭsio znojdzieš heta blizka,
Tam, dzie maci nad kałyskaj
Tabie pieśni napiavała,
Jak małoha kałychała,
Tolki ŭmiej šukaci blizka!
Не шукай ты шчасьця, долі
На чужым, далёкім полі,
Гэт, за шумным лесам-борам,
За шырокім сінім морам
Не шукай ты шчасьця, долі!
Ты ўсё знойдзеш гэта блізка,
Там, дзе маці над калыскай
Табе песьні напявала,
Як малога калыхала,
Толькі ўмей шукаці блізка!
Janka Kupała - poem "Spadčyna" ("Inheritance")
Belarusian Latin
Belarusian Cyrillic
Ad pradziedaŭ spakon viakoŭ
Mnie zastałasia spadčyna.
Pamiž svajich i čužakoŭ
Jana mnie łaskaj matčynaj.
Ab joj mnie bajuć kazki-sny
Viasieńnija prataliny,
I lesu šelest vierasny,
I ŭ poli dub apaleny.
Ab joj mnie budzić uspamin
Na lipie busieł klokatam,
I toj stary amšały tyn,
Što loh la viosak pokatam.
I toje nudnaje jahniat
Blajańnie-žoŭ na paśbiščy
I kryk varoninych hramad
Na mohiłkavym kładźbiščy.
I ŭ bieły dzień, i ŭ čornu noč
Ja ŭściaž rablu ahledziny,
Ci hety skarb nia zbryŭ dzie proč,
Ci trutniem jon nia źjedzieny.
Našu jaho ŭ žyvoj dušy,
Jak viečny śvietač-połymia,
Što siarod ciemry i hłušy
Mnie śviecić miž vandołami.
Žyvie ź jim dum majich siamja
I śnić ź jim sny niazvodnyja...
Zaviecca-ž spadčyna maja
Ŭsiaho Staronkaj Rodnaju.
Ад прадзедаў спакон вякоў
Мне засталася спадчына.
Паміж сваіх і чужакоў
Яна мне ласкай матчынай.
Аб ёй мне баюць казкі-сны
Вясеньнія праталіны,
І лесу шэлест верасны,
І ў полі дуб апалены.
Аб ёй мне будзіць успамін
На ліпе бусел клёкатам,
І той стары амшалы тын,
Што лёг ля вёсак покатам.
І тое нуднае ягнят
Бляяньне-зоў на пасьбішчы
І крык вароніных грамад
На могілкавым кладзьбішчы.
І ў белы дзень, і ў чорну ноч
Я ўсьцяж раблю агледзіны,
Ці гэты скарб ня збрыў дзе проч,
Ці трутнем ён ня зьедзены.
Нашу яго ў жывой душы,
Як вечны сьветач-полымя,
Што сярод цемры і глушы
Мне сьвеціць між вандоламі.
Жыве зь ім дум маіх сямья
І сьніць зь ім сны нязводныя...
Завецца ж спадчына мая
Ўсяго Старонкай Роднаю.
Thank you for your interest in Belarusian language!
Jakub Kołas - part of a narrative poem "Nowaja ziamla" ("The new land")
Belarusian Latin
Belarusian Cyrillic
Moj rodny kut, jak ty mnie miły!..
Zabyć ciabie nia maju siły!
Nia raz, utomleny darohaj,
Žyćciom viasny maje ubohaj,
K tabie ja ŭ dumkach zalataju
I tam dušoju spačyvaju.
O, jak by ja chacieŭ spačatku
Darohu žyćcia pa paradku
Prajści jašče raz, azirnucca,
Sabrać z daroh kamieńni tyja,
Što hubiać siły maładyja, -
K viaśnie b majoj chacieŭ viarnucca.
Мой родны кут, як ты мне мілы!..
Забыць цябе ня маю сілы!
Ня раз, утомлены дарогай,
Жыцьцём вясны мае убогай,
К табе я ў думках залятаю
І там душою спачываю.
О, як бы я хацеў спачатку
Дарогу жыцьця па парадку
Прайсьці яшчэ раз, азірнуцца,
Сабраць з дарог каменьні тыя,
Што губяць сілы маладыя, -
К вясьне маёй хацеў вярнуцца.
Janka Kupała - poem "Nie šukaj" ("Don’t seek")
Belarusian Latin
Belarusian Cyrillic
Nie šukaj ty ščaścia, doli
Na čužym, dalokim poli,
Het, za šumnym lesam-boram,
Za šyrokim sinim moram
Nie šukaj ty ščaścia, doli!
Ty ŭsio znojdzieš heta blizka,
Tam, dzie maci nad kałyskaj
Tabie pieśni napiavała,
Jak małoha kałychała,
Tolki ŭmiej šukaci blizka!
Не шукай ты шчасьця, долі
На чужым, далёкім полі,
Гэт, за шумным лесам-борам,
За шырокім сінім морам
Не шукай ты шчасьця, долі!
Ты ўсё знойдзеш гэта блізка,
Там, дзе маці над калыскай
Табе песьні напявала,
Як малога калыхала,
Толькі ўмей шукаці блізка!
Janka Kupała - poem "Spadčyna" ("Inheritance")
Belarusian Latin
Belarusian Cyrillic
Ad pradziedaŭ spakon viakoŭ
Mnie zastałasia spadčyna.
Pamiž svajich i čužakoŭ
Jana mnie łaskaj matčynaj.
Ab joj mnie bajuć kazki-sny
Viasieńnija prataliny,
I lesu šelest vierasny,
I ŭ poli dub apaleny.
Ab joj mnie budzić uspamin
Na lipie busieł klokatam,
I toj stary amšały tyn,
Što loh la viosak pokatam.
I toje nudnaje jahniat
Blajańnie-žoŭ na paśbiščy
I kryk varoninych hramad
Na mohiłkavym kładźbiščy.
I ŭ bieły dzień, i ŭ čornu noč
Ja ŭściaž rablu ahledziny,
Ci hety skarb nia zbryŭ dzie proč,
Ci trutniem jon nia źjedzieny.
Našu jaho ŭ žyvoj dušy,
Jak viečny śvietač-połymia,
Što siarod ciemry i hłušy
Mnie śviecić miž vandołami.
Žyvie ź jim dum majich siamja
I śnić ź jim sny niazvodnyja...
Zaviecca-ž spadčyna maja
Ŭsiaho Staronkaj Rodnaju.
Ад прадзедаў спакон вякоў
Мне засталася спадчына.
Паміж сваіх і чужакоў
Яна мне ласкай матчынай.
Аб ёй мне баюць казкі-сны
Вясеньнія праталіны,
І лесу шэлест верасны,
І ў полі дуб апалены.
Аб ёй мне будзіць успамін
На ліпе бусел клёкатам,
І той стары амшалы тын,
Што лёг ля вёсак покатам.
І тое нуднае ягнят
Бляяньне-зоў на пасьбішчы
І крык вароніных грамад
На могілкавым кладзьбішчы.
І ў белы дзень, і ў чорну ноч
Я ўсьцяж раблю агледзіны,
Ці гэты скарб ня збрыў дзе проч,
Ці трутнем ён ня зьедзены.
Нашу яго ў жывой душы,
Як вечны сьветач-полымя,
Што сярод цемры і глушы
Мне сьвеціць між вандоламі.
Жыве зь ім дум маіх сямья
І сьніць зь ім сны нязводныя...
Завецца ж спадчына мая
Ўсяго Старонкай Роднаю.
Thank you for your interest in Belarusian language!