Mijn inzending voor de Miss/Mister Evil!
Naja, wat de titel zegt, zegmaar...
Een vrouw komt het kleine witte huisje uit waar we voor staan. 'Hallo, wie zijn jullie?' roept ze vriendelijk. 'Uhm, Kelly Jinsonn?' De vrouw knikt bevestigend. 'Wij zijn van de Miss/Mister Evil verkiezing, en u bent opgegeven...' 'Wat? Ik? Evil? Haha!' lacht ze met een suikerzoet stemmetje. Met een lach schud ze haar hoofd en loopt ze ons voorbij.
Dan zien we een man in de deuropening staan, die ons wenkt. 'Ik heb haar opgegeven,' fluistert hij nerveus. 'Ze is verschrikkelijk, dus ik wilde haar een lesje leren. Maar ze gedraagt zich voor anderen voorbeeldig, dus heb ik opnamens...' We volgen hem naar de TV.
We zien trillerige video-beelden, duidelijk stiekem door een raam opgenomen. We zien hoe Kelly een hulpeloos peutertje heen en weer schud. De tranen lopen over haar rode wangen. 'Stom rotkind, kan ik je dan nooit alleen laten?' horen we Kelly schreeuwen.
Het beeld verandert. Nu horen we Kelly zeggen: 'Dat wordt straf Daniël, je weet best dat je niet mag spelen. Naar je kamer, ik kom er zo aan...' Het jongetje blijft verstijfd van angst staan, met tranen in zijn ogen en trillende lipjes. We horen Kelly zachtjes lachen. De camera draait...
Danïel is achter haar op de grond gezakt, en Kelly lacht met en duivelse blik in haar bloedrode ogen...
Een vrouw komt het kleine witte huisje uit waar we voor staan. 'Hallo, wie zijn jullie?' roept ze vriendelijk. 'Uhm, Kelly Jinsonn?' De vrouw knikt bevestigend. 'Wij zijn van de Miss/Mister Evil verkiezing, en u bent opgegeven...' 'Wat? Ik? Evil? Haha!' lacht ze met een suikerzoet stemmetje. Met een lach schud ze haar hoofd en loopt ze ons voorbij.
Dan zien we een man in de deuropening staan, die ons wenkt. 'Ik heb haar opgegeven,' fluistert hij nerveus. 'Ze is verschrikkelijk, dus ik wilde haar een lesje leren. Maar ze gedraagt zich voor anderen voorbeeldig, dus heb ik opnamens...' We volgen hem naar de TV.
We zien trillerige video-beelden, duidelijk stiekem door een raam opgenomen. We zien hoe Kelly een hulpeloos peutertje heen en weer schud. De tranen lopen over haar rode wangen. 'Stom rotkind, kan ik je dan nooit alleen laten?' horen we Kelly schreeuwen.
Het beeld verandert. Nu horen we Kelly zeggen: 'Dat wordt straf Daniël, je weet best dat je niet mag spelen. Naar je kamer, ik kom er zo aan...' Het jongetje blijft verstijfd van angst staan, met tranen in zijn ogen en trillende lipjes. We horen Kelly zachtjes lachen. De camera draait...
Danïel is achter haar op de grond gezakt, en Kelly lacht met en duivelse blik in haar bloedrode ogen...