Naamvragen
Opvallend dat ik toch vaak dezelfde vraag krijg van mensen: "Hoe ga je heten?" Blijkbaar is dat toch niet zo voor de handliggend als ik zelf dacht.
Ik heb van mijn ouders een naam, twee eigenlijk, gekregen die wel mannelijk is maar ook een heel gangbare vrouwelijke versie kent. Om het helemaal makkelijk te maken is de verkorte versie en het verkleinwoord voor allebei hetzelfde. Dus ik wil die gewoon gaan gebruiken, ik doe het ook al wel her en der. De aangepaste versie van mijn huidige naam gebruiken heeft nog meer voordelen: voor mijn ouders en familie bijvoorbeeld. Die hoeven me feitelijk niet anders te noemen dan ze al 28 jaar doen. Mijn voorletters blijven hetzelfde, ook handig voor officiële post enzo.
Ik snap ergens wel waarom men deze vraag stelt. Ik hoor veel van transen dat ze na de transitie "stealth" gaan leven. Niet meer willen opvallen en vooral willen breken met hun verleden. Hoe minder mensen weten van hun geboortegeslacht, hoe beter lijkt het. Maar ik heb niet de intentie zo'n breuk in mijn leven te maken. Ik ben ik voor mijn transitie, tijdens en erna. In alle drie de periodes zitten leuke en niet leuke momenten. Allemaal onderdeel van mijn leven. Komt bij: ik heb een baan, ik heb een sociaal leven, ik heb familie. Sommigen weten niet beter dan dat ik met genderproblemantiek zit, maar veel anderen hebben mij leren kennen als jongeman fixers. Om nu maar even al die contacten te verbreken zodat ik een geheimpje geheim kan houden? Nee bedankt.
Ik heb van mijn ouders een naam, twee eigenlijk, gekregen die wel mannelijk is maar ook een heel gangbare vrouwelijke versie kent. Om het helemaal makkelijk te maken is de verkorte versie en het verkleinwoord voor allebei hetzelfde. Dus ik wil die gewoon gaan gebruiken, ik doe het ook al wel her en der. De aangepaste versie van mijn huidige naam gebruiken heeft nog meer voordelen: voor mijn ouders en familie bijvoorbeeld. Die hoeven me feitelijk niet anders te noemen dan ze al 28 jaar doen. Mijn voorletters blijven hetzelfde, ook handig voor officiële post enzo.
Ik snap ergens wel waarom men deze vraag stelt. Ik hoor veel van transen dat ze na de transitie "stealth" gaan leven. Niet meer willen opvallen en vooral willen breken met hun verleden. Hoe minder mensen weten van hun geboortegeslacht, hoe beter lijkt het. Maar ik heb niet de intentie zo'n breuk in mijn leven te maken. Ik ben ik voor mijn transitie, tijdens en erna. In alle drie de periodes zitten leuke en niet leuke momenten. Allemaal onderdeel van mijn leven. Komt bij: ik heb een baan, ik heb een sociaal leven, ik heb familie. Sommigen weten niet beter dan dat ik met genderproblemantiek zit, maar veel anderen hebben mij leren kennen als jongeman fixers. Om nu maar even al die contacten te verbreken zodat ik een geheimpje geheim kan houden? Nee bedankt.