Son dört gündür, Alanya'da sürekli sicim gibi yağmur yağdı, bahar yağmurları gibi. Sıcaklık kış ayları için yüksek (+17) olmasından belki, yağmur altında yürüyerek doyasıya ıslanasım geldi, ama kendimi tuttum. Bugün yine güneş açtı, bahar havasına devam... sıcaklık +18 derece.
Dün sabah bir ara, iki saat kadar kuvvetli rüzgar esti. Denizde büyük dalgalar oluştu, penceremden uzun bir süre dalgaları seyrettim. Rüzgar da ilginçti; bir saat içinde 270 derece yön değiştirdi önce doğudan esti, sonra kuzey doğu - kuzey - kuzey batı - batı - güney batı ve güney... sonra hiçbir şey olmamış gibi aniden durdu ve sicim gibi yağmur yine başladı.
Rüzgar ve dalgaları seyrederken ilginç birşeyin farkına vardım... benin için yeniydi ama bu milyonlarca yıldır böyle... Dalgaları yaratan rüzgar, onlara hükmedemiyor. Rüzgar ne taraftan eserse essin, dalgalar daima kıyıya dogru ilerliyorlar.
Tanrı ve insanlar arasındaki ilişki de aynen böyle sanki. Yarattığı insanlara yüzlerce peygamber, bir o kadar da kitap, kural, kavram v.s. göndermesine rağmen, insanların bildiğini okuması ilginç. Eğer Tanrıya inanmıyorsanız, Tanrı yerine doğayı koyun sonuç yine aynı. Yaratan ile yaratılan arasındaki ilişki hep böyle mi acaba? Eğer böyleyse, yarattığına hükmedememek büyük bir acı olmalı...
Rüzgar ne taraftan eserse essin, dalgalar daima kıyıya dogru ilerler.