"навеяло"
пытанне пра тое, што неабходна падымаць нешта ў духоўнай сферы беларускага грамадства, звычайна звязваецца ў маёй свядомасці з працэсам эрэгіравання чэлесу. таму, магічным чынам, гэтыя дзве моўныя канструкцыі збіваюцца ў адной пытанне пра эрэгіраванне беларускай культуры. таму, калі я чую такое пытанне, мае шчокі робяцца пунцовымі ад сораму за тых імпатэнтаў ад духоўнасці, якія не здольны ў сваім жыцці апладніць ніводны культурны праэкт, што прымушае іх думаць пра памеры невыплачаных ганарараў, статусаў і піяру.