(no subject)
In het kader van Valentijnsdag een stukje over het uitermate intrigerende onderwerp: matrassen.
Om precies te zijn over stelletjes die het Zilveren Huwelijk vaak nog niet eens gepasseerd zijn en op een dood punt toch besluiten om hun relatie een symbolische breuk toe te brengen. Ieder een eigen matras. De liefde van je leven, je alles, je godvergeten Prins op het witte paard moet op zijn eigen helft. En wee je gebeente als je de richel probeert te overschreiden. Vergeet het maar. Je zult belanden in een donker gat van liefdeloze lakens en menstruatievlekken die er niet meer uitgaan. Als je pech hebt nog een elleboogstoot toe. Eindeloos zul je vallen in wat ze jou ooit heeft wijsgemaakt. Want schat, ik lig zoveel lekkerder onder mijn eigen dekentje. Mijn deken geeft mij die kunstmatige warmte waar jouw lichaam zo vies tegen mijn blote huid plakt.
En als de koek werkelijk op is kun je ook nog een electrische deken verwachten.
Laat die 2,00 bij 200 cm niet tussen jullie instaan:
kruip nou verdorie gewoon lekker tegen elkaar aan!
Dit frustreerde mij op een donderdagnacht rond een uur of 02.34 uur.
Mijn eigen relatie gaat verder uitstekend.
Matrasje van 140 bij 200 en jarenlang samen een eenpersoonsdeken.
Serieus, dat is ons geheim. Deze zomer alweer vier jaar.
Een kus op hem. :)
Verder ben ik alweer even blond.
De reaties waren hártverwarmend:
"zwart stond je beter"
"donker past bij je"
"zwart gaf je iets aparts"
"oja, wel leuk"
Ik geef het nog een weekje rust en dan gaat het wit.
Nu zullen wat crappy MySpace foto's volgens zodat jullie je niet in hoeven te spannen om er een beeld van te kijgen.
Veel plezier ermee.
Om precies te zijn over stelletjes die het Zilveren Huwelijk vaak nog niet eens gepasseerd zijn en op een dood punt toch besluiten om hun relatie een symbolische breuk toe te brengen. Ieder een eigen matras. De liefde van je leven, je alles, je godvergeten Prins op het witte paard moet op zijn eigen helft. En wee je gebeente als je de richel probeert te overschreiden. Vergeet het maar. Je zult belanden in een donker gat van liefdeloze lakens en menstruatievlekken die er niet meer uitgaan. Als je pech hebt nog een elleboogstoot toe. Eindeloos zul je vallen in wat ze jou ooit heeft wijsgemaakt. Want schat, ik lig zoveel lekkerder onder mijn eigen dekentje. Mijn deken geeft mij die kunstmatige warmte waar jouw lichaam zo vies tegen mijn blote huid plakt.
En als de koek werkelijk op is kun je ook nog een electrische deken verwachten.
Laat die 2,00 bij 200 cm niet tussen jullie instaan:
kruip nou verdorie gewoon lekker tegen elkaar aan!
Dit frustreerde mij op een donderdagnacht rond een uur of 02.34 uur.
Mijn eigen relatie gaat verder uitstekend.
Matrasje van 140 bij 200 en jarenlang samen een eenpersoonsdeken.
Serieus, dat is ons geheim. Deze zomer alweer vier jaar.
Een kus op hem. :)
Verder ben ik alweer even blond.
De reaties waren hártverwarmend:
"zwart stond je beter"
"donker past bij je"
"zwart gaf je iets aparts"
"oja, wel leuk"
Ik geef het nog een weekje rust en dan gaat het wit.
Nu zullen wat crappy MySpace foto's volgens zodat jullie je niet in hoeven te spannen om er een beeld van te kijgen.
Veel plezier ermee.