Mezmur 32 : Davut : Teşekkürler, RAB! (YÇ1994)
Ne mutlu isyanı bağışlanan, Günahı örtülen insana!
Suçu RAB tarafından sayılmayan, Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!
Sustuğum sürece Kemiklerim eridi, Gün boyu inlemekten.
Çünkü gece gündüz Elin üzerimde ağırlaştı. Dermanım tükendi yaz sıcağında gibi.
Günahımı açıkladım sana, Suçumu gizlemedim. "RAB'be isyanımı itiraf edeceğim" deyince, Günahımı, suçumu bağışladın.
Bu nedenle her sadık kulun Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin. Engin sular taşsa bile ona erişemez.
Sığınağım sensin, Beni sıkıntıdan korur, Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın.
Eğiteceğim seni, gideceğin yolu göstereceğim, Öğüt vereceğim sana, Gözüm sendedir.
At ya da katır gibi anlayışsız olmayın; Onları idare etmek için gem ve dizgin gerekir, Yoksa sana yaklaşmazlar.
Kötülerin acısı çoktur, Ama RAB'be güvenenleri O'nun sevgisi kuşatır.
Ey doğru insanlar, sevinç kaynağınız RAB olsun, coşun; Ey yüreği temiz olanlar, Hepiniz sevinç çığlıkları atın!