(no subject)
Μασίν Χεντ - Το Νέο Σιντί
Και να'σου λοιπόν οι δημιουργοί ενός από τους καλύτερους thrash δίσκους της ιστορίας, οι συνυπεύθυνοι του συφερτού του nu metal, να'σου λοιπόν που βγάλαν νέο δίσκο. Με νέο κιθαρίστα στο πλευρό του Flynn, ο οποίος ήταν συμπαίκτης του στους Vio-lence, και επιστροφή στα παλιά. Οι δύο τελευταίοι τους δίσκοι που προσπάθησαν να ερωτοτροπήσουν με το MTV και να απαλύνουν τις πληγές οργισμένων εφήβων που βρίσκονται σε φοβερό δίλημμα όταν πρέπει να αποφασίσουν αν θα αγοράσουν Vans ή etnies, δεν απέφεραν πιότερο ψωμί στο τραπέζι - το αντίθετο μάλιστα, οι πωλήσεις των 2 τελευταίων τους δίσκων ήταν αισθητά λιγότερες από αυτές των 2 πρώτων. Λογική λοιπόν, μια επιστροφή στις μουσικές φόρμες που έκαναν τον κόσμο να τους αγαπήσει (:*). Έτσι, ο Flynn αποφάσισε να ξαναμακρύνει τα μαλλιά του και να επανατσαμπουκαλέψει τη μουσική του. Τσάκωσε την Gisbonιά που λέτε και έχοντας το Burn My Eyes στην γκλάβα του (όπως ο ίδιος είπε) έγραψε ένα Burn My Eyes Pt 2. Πολλοί το λάτρεψαν διότι είναι ένας δυνατός δίσκος που τον διακρίνει μια διόλου ευκαταφρόνητη τσακιστικότητα και άλλοι απογοητεύτηκαν επειδή ένιωσαν ότι οι Machine Head τους πρόσφεραν το ίδιο φαγητό. Εγώ δεν ένιωσα ιδιαίτερη προσβολή των γαστρονομικών μου ιδιαιτεροτήτων και μπορώ να πω πως βρήκα το δίσκο μούρλια. Βέβαια το Σουηδοντεθμεταλλικό riff του πρώτου τραγουδιού θα μπορούσε να λείπει, αλλά πρέπει να σκεφτούμε και τους metalcorers των Ηνωμένων Πολιτειών. Τέλος πάντων, ο δίσκος αξίζει περισσότερο από ένα νέο, το δέκατο τρίτο στη σειρά, piercing. \m/
Και να'σου λοιπόν οι δημιουργοί ενός από τους καλύτερους thrash δίσκους της ιστορίας, οι συνυπεύθυνοι του συφερτού του nu metal, να'σου λοιπόν που βγάλαν νέο δίσκο. Με νέο κιθαρίστα στο πλευρό του Flynn, ο οποίος ήταν συμπαίκτης του στους Vio-lence, και επιστροφή στα παλιά. Οι δύο τελευταίοι τους δίσκοι που προσπάθησαν να ερωτοτροπήσουν με το MTV και να απαλύνουν τις πληγές οργισμένων εφήβων που βρίσκονται σε φοβερό δίλημμα όταν πρέπει να αποφασίσουν αν θα αγοράσουν Vans ή etnies, δεν απέφεραν πιότερο ψωμί στο τραπέζι - το αντίθετο μάλιστα, οι πωλήσεις των 2 τελευταίων τους δίσκων ήταν αισθητά λιγότερες από αυτές των 2 πρώτων. Λογική λοιπόν, μια επιστροφή στις μουσικές φόρμες που έκαναν τον κόσμο να τους αγαπήσει (:*). Έτσι, ο Flynn αποφάσισε να ξαναμακρύνει τα μαλλιά του και να επανατσαμπουκαλέψει τη μουσική του. Τσάκωσε την Gisbonιά που λέτε και έχοντας το Burn My Eyes στην γκλάβα του (όπως ο ίδιος είπε) έγραψε ένα Burn My Eyes Pt 2. Πολλοί το λάτρεψαν διότι είναι ένας δυνατός δίσκος που τον διακρίνει μια διόλου ευκαταφρόνητη τσακιστικότητα και άλλοι απογοητεύτηκαν επειδή ένιωσαν ότι οι Machine Head τους πρόσφεραν το ίδιο φαγητό. Εγώ δεν ένιωσα ιδιαίτερη προσβολή των γαστρονομικών μου ιδιαιτεροτήτων και μπορώ να πω πως βρήκα το δίσκο μούρλια. Βέβαια το Σουηδοντεθμεταλλικό riff του πρώτου τραγουδιού θα μπορούσε να λείπει, αλλά πρέπει να σκεφτούμε και τους metalcorers των Ηνωμένων Πολιτειών. Τέλος πάντων, ο δίσκος αξίζει περισσότερο από ένα νέο, το δέκατο τρίτο στη σειρά, piercing. \m/