nalulungkot ako
haayy... nalulungkot ako.. kahit magkasama na kami ni jhaz kanina shempre kulang parin..
ngayon lang ulit kami nagkita after a week kasi busy sha sa bahay lalo na nandun daddy niya eh batas militar sa bahai nila kapag nandun sha.. hindi kami nakakapag-usap sa phone, hindi rin kami nagtetext kasi wala naman shang celfone.. grabe, namiss ko talaga sha ng sobra sobra sobra!!!
i went to their place kanina..eh di yan nasa dian st. na ko tumawag na ko sa kanila para sunduin na ko ni jhaz.. tapos while waiting for him to pick me up, kinakabahan ako..i don't know why.. parang yung feeling na first time niyo palang magkikita ng isang tao.. parang EB ba? eion, tapos nung sinundo na niya ko, ibang kotse gamit niya, nagulat ako kasi ke daddy yung gamit niya so kinabahan ako at baka nandun daddy niya sa bahay..yun lang pala iniwan lang yung kotse sa bahay.. eion, so nung dumating na kami sa bahay nila nagpakita ako sa mommy niya para alam niyang nandun na ko sa bahay.. eion, kumain lang kami ng lunch then tambay na sa room niya, nag-gitara kami (jamming session) tapos soundtrip ng mp3s from his computer. tapos pinakita niya na bago na yung windows niya. tapos nag tong-its kami with his mom, tawa nga kmi ng tawa eh..basta ang saya talaga kanina.. tapos natulog kami saglit sa room niya..sarap palang matulog na katabi mo yung mahal mo noh? hay grabe! priceless moment talaga yun. eion, we ate dinner na then while eating masarap yung kwentuhan tapos masarap din yung tawanan..everybody was in a good mood.. then we watched PBA (Ginebra vs. San Miguel [nanalo Ginebra!]) shempre, kelangan ko nang umuwi, nagpaalam na ko sa mommy niya and ke nerai na uuwi na ko. then hinatid ako ni jhaz sa taft. habang nasa kotse kami, dun ko na talaga naramdaman na mawawalay nanaman kami sa isa't isa and matatagal pa ulit bago kami magkikita and magsasama ulit.. kasi ba naman, yung schedule namin sa isa't isa, sobrang hindi nagkakatugma.. eion..nalungkot na ko..
grabe yung nararamdaman ko ngayon UNDESCRIBABLE.. bitin talaga tong araw na to para sa kin and para saming dalawa. tapos ang nagpapadagdag pa ng lungkot ko ay yung thought na wala nga shang celfone, panu kami magkakaroon ng communication sa isa't isa? ang hirap nun.. lalo na ngayon sobrang magkaiba ang schedule namin.. haayy.. kelangan ko talagang mag-ipon para bilhan sha ng celfone..kahit 2100 lang, okei na yun at least mei nagagamit sha..
naiiyak nanaman ako ngayon.. wala lang, sobrang namimiss ko na kasi sha talaga eh.. alam ko na dumarating talaga sa ganitong point ang bawat relationship pero makakayanan ko kaya? haayy.. kaya ko toh! kaya ko toh for the sake of our relationship.. shempre ayokong mag-break kami or what para lang sa selfishness ko diba? pero sana talaga meron paring time na makakapag-solo kami..
miew.. :'(
ngayon lang ulit kami nagkita after a week kasi busy sha sa bahay lalo na nandun daddy niya eh batas militar sa bahai nila kapag nandun sha.. hindi kami nakakapag-usap sa phone, hindi rin kami nagtetext kasi wala naman shang celfone.. grabe, namiss ko talaga sha ng sobra sobra sobra!!!
i went to their place kanina..eh di yan nasa dian st. na ko tumawag na ko sa kanila para sunduin na ko ni jhaz.. tapos while waiting for him to pick me up, kinakabahan ako..i don't know why.. parang yung feeling na first time niyo palang magkikita ng isang tao.. parang EB ba? eion, tapos nung sinundo na niya ko, ibang kotse gamit niya, nagulat ako kasi ke daddy yung gamit niya so kinabahan ako at baka nandun daddy niya sa bahay..yun lang pala iniwan lang yung kotse sa bahay.. eion, so nung dumating na kami sa bahay nila nagpakita ako sa mommy niya para alam niyang nandun na ko sa bahay.. eion, kumain lang kami ng lunch then tambay na sa room niya, nag-gitara kami (jamming session) tapos soundtrip ng mp3s from his computer. tapos pinakita niya na bago na yung windows niya. tapos nag tong-its kami with his mom, tawa nga kmi ng tawa eh..basta ang saya talaga kanina.. tapos natulog kami saglit sa room niya..sarap palang matulog na katabi mo yung mahal mo noh? hay grabe! priceless moment talaga yun. eion, we ate dinner na then while eating masarap yung kwentuhan tapos masarap din yung tawanan..everybody was in a good mood.. then we watched PBA (Ginebra vs. San Miguel [nanalo Ginebra!]) shempre, kelangan ko nang umuwi, nagpaalam na ko sa mommy niya and ke nerai na uuwi na ko. then hinatid ako ni jhaz sa taft. habang nasa kotse kami, dun ko na talaga naramdaman na mawawalay nanaman kami sa isa't isa and matatagal pa ulit bago kami magkikita and magsasama ulit.. kasi ba naman, yung schedule namin sa isa't isa, sobrang hindi nagkakatugma.. eion..nalungkot na ko..
grabe yung nararamdaman ko ngayon UNDESCRIBABLE.. bitin talaga tong araw na to para sa kin and para saming dalawa. tapos ang nagpapadagdag pa ng lungkot ko ay yung thought na wala nga shang celfone, panu kami magkakaroon ng communication sa isa't isa? ang hirap nun.. lalo na ngayon sobrang magkaiba ang schedule namin.. haayy.. kelangan ko talagang mag-ipon para bilhan sha ng celfone..kahit 2100 lang, okei na yun at least mei nagagamit sha..
naiiyak nanaman ako ngayon.. wala lang, sobrang namimiss ko na kasi sha talaga eh.. alam ko na dumarating talaga sa ganitong point ang bawat relationship pero makakayanan ko kaya? haayy.. kaya ko toh! kaya ko toh for the sake of our relationship.. shempre ayokong mag-break kami or what para lang sa selfishness ko diba? pero sana talaga meron paring time na makakapag-solo kami..
miew.. :'(