Կյանքում ամեն բան վաճառվում է
Երբ տնտեսագիտության դասերը լսում էի երբեմն հիասթավում էի,միթե այս կյանքում ամեն բան առաջարկի պահանջարկի վրա է հիմնված,իսկ ամենախոր հիասթափությունը ապրեցինք երբ դասախոսը ասեց որ <<Այս կյանքում ամեն բան վաճառվում է>> հիշում եմ բոլորով հարձակվեցինք,ոնց Աստծու սերը բա ուր մնաց,տենց ոնց կլինի,հետո սաղ կուրսով վրա ենք տալիս,երբ դասխոսը սկսեց բացատրել բոլորս լռեցինք ու գլուխներս կախեցինք: Երբ խորհում ես, թեկուզ աղոթքի դեպքում էլ բոլորս ինչ որ բան ենք խնդրում Աստծուց ու ամենևին էլ պարտադիր չի որ այդ խնդրածը լինի նյութական բարիք, թեկուզ հոգեպես հանգստություն, իսկական բարերարները իրենց գործից հոգեկան բավարարվածություն են ստանում դա ևս ակնկալիք է ոչ նյութական,հետևաբար մենք ինչ որ բան տալիս ենք ինչ որ բանի ակնկալիքով,մենք աշխատում ենք մեր գիտելիքը վաճառում ենք դիմացը աշխատավարձ ենք ստանում,մենք սիրում ենք որպեսզի սիրված լինենք և այսեպս շարունակ....