(no subject)
Ik zit er even door heen, ik heb al lang hier niets gepost, maar nu voelt het zo fijn.
Stage gaat goed, behalve dat ik dan nu 2 dagen ziek ben geweest en die weer heb gemist. De opdrachten gaat kut, het voelt alsof ze allemaal niet goed gaan, mijn begeleidster heeft nog niets afgetekend omdat er elke keer geen tijd is, en ik ben de motivatie kwijt, echt helemaal weg.
Ik moet nog een half jaar, en hoop dat ik dan klaar ben maar als het zo door gaat krijg ik het nooit af.
School gaat kut, ik zie mijn klasgenoten niet meer omdat ik niet naar school ga/wil/kan. Het lukt niet om 7 uur op te staan en 8 uur naar school te gaan, ik krijg echt maagkrampen als ik weet dat ik voor de klas moet staan en moet presenteren, omdat ik al zo lang niet meer op school ben geweest wordt die stap alleen maar moeilijk. Ze vragen waar ik dan was al die tijd, krijg op me kop van leraren.. ik weet het niet meer wat ik moet. Als ik niet naar school ga, vind ik dat ik ook niet mijn huis kan verlaten.. Ik kan niet boodschappen gaan doen of gaan sporten, dat voelt als verraad. Met gevolg dat ik opgesloten zit in mijn kamertje van 4 bij 4. Wat doe ik mezelf aan?
Ik mis de motivatie en de energie om verder te gaan... En dat terwijl ik zo gelukkig ben met mijn kamertje, mijn buren, mijn nieuwe oppas gezin, mijn andere oppas gezin met een baby van 3 maandjes, geweldig weekend baantje, het gaat goed tussen mijn mams en mij, het loopt lekker op stage, ondanks dat het niet mijn doelgroep is, ik heb leuke klasgenoten en vriendinnen.. heb zelfs een hele goede vriendin gekregen, waar we leuke dingen mee doen, winkelen, uitgaan, bios, en toch... voel ik me vandaag kut.
Zo dat is er uit!
Stage gaat goed, behalve dat ik dan nu 2 dagen ziek ben geweest en die weer heb gemist. De opdrachten gaat kut, het voelt alsof ze allemaal niet goed gaan, mijn begeleidster heeft nog niets afgetekend omdat er elke keer geen tijd is, en ik ben de motivatie kwijt, echt helemaal weg.
Ik moet nog een half jaar, en hoop dat ik dan klaar ben maar als het zo door gaat krijg ik het nooit af.
School gaat kut, ik zie mijn klasgenoten niet meer omdat ik niet naar school ga/wil/kan. Het lukt niet om 7 uur op te staan en 8 uur naar school te gaan, ik krijg echt maagkrampen als ik weet dat ik voor de klas moet staan en moet presenteren, omdat ik al zo lang niet meer op school ben geweest wordt die stap alleen maar moeilijk. Ze vragen waar ik dan was al die tijd, krijg op me kop van leraren.. ik weet het niet meer wat ik moet. Als ik niet naar school ga, vind ik dat ik ook niet mijn huis kan verlaten.. Ik kan niet boodschappen gaan doen of gaan sporten, dat voelt als verraad. Met gevolg dat ik opgesloten zit in mijn kamertje van 4 bij 4. Wat doe ik mezelf aan?
Ik mis de motivatie en de energie om verder te gaan... En dat terwijl ik zo gelukkig ben met mijn kamertje, mijn buren, mijn nieuwe oppas gezin, mijn andere oppas gezin met een baby van 3 maandjes, geweldig weekend baantje, het gaat goed tussen mijn mams en mij, het loopt lekker op stage, ondanks dat het niet mijn doelgroep is, ik heb leuke klasgenoten en vriendinnen.. heb zelfs een hele goede vriendin gekregen, waar we leuke dingen mee doen, winkelen, uitgaan, bios, en toch... voel ik me vandaag kut.
Zo dat is er uit!