Хлопцам на Манежнай.

[dziki_kaban]

Мы ўстанем разам стройнымі шыхтамі,
Адзінаю нязломнаю сьцяной,
І задрыжыць зямля аж пад нагамі,
Як зрушым усёй наперад грамадой.

Цяпер ужо нас нічога не стрымае,
Не запаволіць наш трывалы крок.
Дарога помсты ясная й прамая -
Ня ссунемся ні граму мы убок.

Час адказаць прыйшоў за ўсю зьнявагу,
За гвалт і зьдзек над роднаю зямлёй.
Хай дух вайны сваю спатоліць прагу
І захлябнецца ворагаў крывёй.

Шакалаў чорнай зграі панаваньне,
Што на краіне паразітамі сядзяць,
Спыніць пара без шанцу на вяртаньне,
Назад у хлеў скаціну ўсю загнаць.

Ды супастат, адзеты ў нашу скуру,
Лісьлівы здраднік, брэша што ўвесь час,
Сістэмы служак-карнікаў фігуры -
Расплата хутка прыйдзе і да вас.

Нясіце што заўгодна з замбаскрыні -
Вам не купіць сумленьне за даляр.
Як мы памрэм, ідэя не загіне -
Нашчадкам мы перададзім штандар.

Нападкамі, расправамі і жахам
Жалеза нашай волі не зламіць.
Ніколі наш народ ня пойдзе прахам,
Пакуль агонь у вачах у нас гарыць.