Хворым і здаровым

[dzenik_kravina]

Даўно хацеў выкласьці.

Г.Р.Ы.П

На парсюка я зусім не падобны,

Калі-некалі, а так - глумная рэч,

І маску насіць я, вядома, не здольны,

Увесь гэты візг не каштуе сьвеч.

Людзям патрэбны повад для страху,

Адразу ж з сябе клоунаў робяць,

Павыдумляўшы няіснасных жахаў,

Хаваюцца, плачуцца ў траурных робах.

Калісьці ўсе мы адкінемся ціха,

Ад п’янства, ад сніду ці проста ад плачу,

А заўтра нас зноў спужаюць грыпам,

Праўда, напэўна, ужо сабачым…