kutdag.
Waar had ik deze livejournal ookalweer voor?
Oh ja.
Right.
Als een soort dagboek.
Waarin ik alle leuke dingen kan zetten die ik beleefd heb.
Maar vandaag was een saaie kutdag.
Saai.
Maar vooral KUT.
Ja, hij begon leuk.... Ik ga achter de comp zitten, probeer wat programmaatjes te installeren vanaf de schijf, en ik vind meteen de serial codes terug.
Geweldig, I'm feeling insanely super. Dat zei ik ook toen mijn beste vriendin online kwam.
Ik voel me echt super.
En zij was online, dus voelde me nog superder.
Maar ze ging meteen weer weg, ze zou om 18:00 uur naar de bios gaan.
Alexander. Lijkt me een geinige film.
"Ik kom vanavond nog wel even online!" zei ze.
Ik kon niet anders dan glimlachen en zeggen 'is goed, ga ik wel een game doen'.
Zij offline, ik duw er een Games CD in.
CD-rom drive doet het niet.
Ik denk, 'rechterklik, run of autorun wel op het icoontje van de CD-rom drive bij my computer'.
Geen icoontje.
In Device manager ook niet.
Ehm.... dubbelcheck... nee... echt niet.
Toen ik er over na ging denken, na de herinstal heb ik inderdaad geen schijfje meer gebruikt.
Okay, vergeten bij de herinstal misschien...
Oeps.
Geen game.
Het wordt avond en ik zit te niksen.
mensen gaan blijkbaar vroeg naar bed.
Vriendin is nog niet terug.
Ik verveel me de pleuris zonder die stomme Rom-drive of mensen op MSN.
Er is ook al niets op TV, en mijn films ken ik nu voorlopig wel.
Heb al een aantal SMSjes gestuurd en geen reactie gehad.
Prima, dat betekend dat ze een leuke avond heeft.
Maar die CD-ROM-drive knaagt aan me als een hongerige chipmunk op de vingers van een dooie.
En dan voel je je goed nutteloos.
Je computer heeft een defect.
Je kunt het niet fixen.
Misschien in de BIOS.
Maar je weet de helft niet meer van wat je vroeger voor je jobbie deed, zo'n zes jaar geleden.
Je durft niets te proberen.
Dus val je er anderen mee lastig.
Jumper settings, krijg ik in een e-mailtje, en de tip de tweede harde schijf los te koppelen, en het dan nog eens te proberen.
Hij komt er op, ik nieteens.... stom brein.
Ik probeer het, maar het mag niet baten.
Ze doen het niet.
Geen autorun, geen hardware detected.
Nog een mailtje gestuurd, met een rood hoofd, want ik val hem weer lastig.
Godsamme, ik kon dit vroeger dromen... en nu voel ik me superstom.
Nog geen reactie terug gehad.
Ik kon dit altijd zelf.
En nu niet meer.
Voor elk nieuw ding dat ik op een dag leer, vergeet ik twee andere dingen.
And that can make me veel KUT... oh, sorry, niet netjes... KØT!
Oh ja.
Right.
Als een soort dagboek.
Waarin ik alle leuke dingen kan zetten die ik beleefd heb.
Maar vandaag was een saaie kutdag.
Saai.
Maar vooral KUT.
Ja, hij begon leuk.... Ik ga achter de comp zitten, probeer wat programmaatjes te installeren vanaf de schijf, en ik vind meteen de serial codes terug.
Geweldig, I'm feeling insanely super. Dat zei ik ook toen mijn beste vriendin online kwam.
Ik voel me echt super.
En zij was online, dus voelde me nog superder.
Maar ze ging meteen weer weg, ze zou om 18:00 uur naar de bios gaan.
Alexander. Lijkt me een geinige film.
"Ik kom vanavond nog wel even online!" zei ze.
Ik kon niet anders dan glimlachen en zeggen 'is goed, ga ik wel een game doen'.
Zij offline, ik duw er een Games CD in.
CD-rom drive doet het niet.
Ik denk, 'rechterklik, run of autorun wel op het icoontje van de CD-rom drive bij my computer'.
Geen icoontje.
In Device manager ook niet.
Ehm.... dubbelcheck... nee... echt niet.
Toen ik er over na ging denken, na de herinstal heb ik inderdaad geen schijfje meer gebruikt.
Okay, vergeten bij de herinstal misschien...
Oeps.
Geen game.
Het wordt avond en ik zit te niksen.
mensen gaan blijkbaar vroeg naar bed.
Vriendin is nog niet terug.
Ik verveel me de pleuris zonder die stomme Rom-drive of mensen op MSN.
Er is ook al niets op TV, en mijn films ken ik nu voorlopig wel.
Heb al een aantal SMSjes gestuurd en geen reactie gehad.
Prima, dat betekend dat ze een leuke avond heeft.
Maar die CD-ROM-drive knaagt aan me als een hongerige chipmunk op de vingers van een dooie.
En dan voel je je goed nutteloos.
Je computer heeft een defect.
Je kunt het niet fixen.
Misschien in de BIOS.
Maar je weet de helft niet meer van wat je vroeger voor je jobbie deed, zo'n zes jaar geleden.
Je durft niets te proberen.
Dus val je er anderen mee lastig.
Jumper settings, krijg ik in een e-mailtje, en de tip de tweede harde schijf los te koppelen, en het dan nog eens te proberen.
Hij komt er op, ik nieteens.... stom brein.
Ik probeer het, maar het mag niet baten.
Ze doen het niet.
Geen autorun, geen hardware detected.
Nog een mailtje gestuurd, met een rood hoofd, want ik val hem weer lastig.
Godsamme, ik kon dit vroeger dromen... en nu voel ik me superstom.
Nog geen reactie terug gehad.
Ik kon dit altijd zelf.
En nu niet meer.
Voor elk nieuw ding dat ik op een dag leer, vergeet ik twee andere dingen.
And that can make me veel KUT... oh, sorry, niet netjes... KØT!