Babymoonblogje 3
En last but zeker not least: het laatste vakantieblogje.
Dag 12
Na de in vorig blogje beschreven rustdag hebben we "verplicht" nog een dag in het appartement moeten verblijven. Dit was de eerste en enige dag dat het weer letterlijk onze plannen in de war schopte. Dus ook van deze dag geen foto's, alleen een gelukzalig en uitgerust gevoel :).
Dag 13
Gelukkig klaarde het weer goed op en trokken we deze laatste vakantiedag er nog flink op uit. Net als iedere vakantie gaan op de laatste dag alle remmen los. Alle beperkingen om de rest van de vakantie niet in gevaar te brengen gaan overboord en het thema van de dag is alleen maar zo veel mogelijk genieten.
Deze dag deden we dit door een grote wandeling te gaan maken waarvan ik thuis al folders had gekregen. De informatie over de zwaarte van de route bleek flink gemanipuleerd - een stuk zwaarder dan het eerste oog doet vermoeden -, maar de route was absoluut zo mooi als omschreven.
De wandeling liep langs een rivier en door een nauw en bijna autoloos dal, het Spertental.
Vanaf het eindpunt hadden we een mooi uitzicht over het dal. Het huisje zichtbaar op de foto is trouwens een tussenpunt, de parkeerplaats ligt daar nog veel verder achter en uit het zicht.
Aan het keerpunt van onze wandeling was een zeer idillische berghut met natuurlijk Apfelstrudel. Het viel ons wel op dat ik nog nooit zoveel aanmoediging heb gekregen onderweg van tegenkomende medewandelaars. "Je bent er bijna, nog twee bochten.."
Een wandeling om met veel weemoed aan terug te denken!
Voorbij
Tja, en toen was de vakantie toch echt voorbij. De terugreis ging zeer voorspoedig en na een enkele reisdag waren we weer thuis in het dan o zo saaie Nederland.
Nu ik dit blogje aan het typen ben kan ik alleen maar met een grote glimlach op mijn gezicht terugdenken aan een heerlijke tijd en terugverlangen naar het mooie Oostenrijk. Geen idee wanneer we weer in de gelegenheid zijn om terug te komen, dus voor nu...
Dag fijn balkon...
Dag mooi uitzicht...
Dag Wilde Kaiser...
Dag 12
Na de in vorig blogje beschreven rustdag hebben we "verplicht" nog een dag in het appartement moeten verblijven. Dit was de eerste en enige dag dat het weer letterlijk onze plannen in de war schopte. Dus ook van deze dag geen foto's, alleen een gelukzalig en uitgerust gevoel :).
Dag 13
Gelukkig klaarde het weer goed op en trokken we deze laatste vakantiedag er nog flink op uit. Net als iedere vakantie gaan op de laatste dag alle remmen los. Alle beperkingen om de rest van de vakantie niet in gevaar te brengen gaan overboord en het thema van de dag is alleen maar zo veel mogelijk genieten.
Deze dag deden we dit door een grote wandeling te gaan maken waarvan ik thuis al folders had gekregen. De informatie over de zwaarte van de route bleek flink gemanipuleerd - een stuk zwaarder dan het eerste oog doet vermoeden -, maar de route was absoluut zo mooi als omschreven.
De wandeling liep langs een rivier en door een nauw en bijna autoloos dal, het Spertental.
Vanaf het eindpunt hadden we een mooi uitzicht over het dal. Het huisje zichtbaar op de foto is trouwens een tussenpunt, de parkeerplaats ligt daar nog veel verder achter en uit het zicht.
Aan het keerpunt van onze wandeling was een zeer idillische berghut met natuurlijk Apfelstrudel. Het viel ons wel op dat ik nog nooit zoveel aanmoediging heb gekregen onderweg van tegenkomende medewandelaars. "Je bent er bijna, nog twee bochten.."
Een wandeling om met veel weemoed aan terug te denken!
Voorbij
Tja, en toen was de vakantie toch echt voorbij. De terugreis ging zeer voorspoedig en na een enkele reisdag waren we weer thuis in het dan o zo saaie Nederland.
Nu ik dit blogje aan het typen ben kan ik alleen maar met een grote glimlach op mijn gezicht terugdenken aan een heerlijke tijd en terugverlangen naar het mooie Oostenrijk. Geen idee wanneer we weer in de gelegenheid zijn om terug te komen, dus voor nu...
Dag fijn balkon...
Dag mooi uitzicht...
Dag Wilde Kaiser...