Campaign Nexxus (sessie 6)
De personages:
Istas: Shoanti priesteres, klasse Stone Orakle, gespeeld door zegnooitnooit
Kadok: Shoanti krijger, klasse Barbarian, gespeeld door Joen
Miro: kender, klasse Rogue, gespeeld door Erik
Natasha: Varisian kruidenvrouw, klasse Witch, gespeeld door dolphirl
Sergio: "Indiana Jones" , klasse Bard Archeologist, gespreeld door Fullmoon
Terra: natuur en dierenvriend, klasse Druid, gespeeld door Jori
... Na het gevecht sloten we de deuren van de kamer snel zodat vleermuis niet kon ontsnappen. Met moeite hebben we het beestje gevangen in een tas. Ik heb Loki gevraagd om eens te kijken of het ook een familiar was. Loki en het vleermuisje hebben elkaar een ruim uur aangestaard. Loki heeft hiermee een nieuwe spreuk voor mij geleerd. De groep was moe en we zijn terug naar de herberg gegaan om te gaan rusten.
De volgende dag hebben we in het gevang Suto ondervraagd. Suto is devoot aan zijn geliefde. Hij was ten volste overtuigd dat zijn geliefde Nualia hem wel zou komen redden. Uiteindelijk probeerde hij zelfs zelfmoord te plegen tijdens ons gesprek om maar samen te zijn met zijn liefde. Veel wijzer zijn we er verder niet van geworden. In de spullen van Suto zat zijn dagboek met referenties naar Thisletop, een fort van een goblinstam.
Het kruidenvrouwtje had ons gevraagd om langs te komen, dus dat was onze volgende stop. Ze had voor ons allen een scroll waarin delen van kaarten zaten. Het vrouwtje vertelde ons dat deze kaarten ons van pas kwamen aangezien we toch op weg waren naar Thistletop. Alleen was dat nieuws voor ons. Hoe ze dat wist (nog voor ons) is ons nog steeds een raadsel. Ze vroeg ons verder om uit te kijken naar haar favoriete keteltje in Thistletop en dat voor haar mee te nemen.
Natuurlijk hebben we deze ochtend onze ronde door het dorp gelopen. Na het inslaan van voorraden zijn we vertrokken naar Thistletop.
Na een hele rit werden de struiken zo dicht dat we te voet verder moesten. Miro vond een deur van braamstruiken. Een doolhof van tunnels volgde. Miro heeft ons meermalen de verkeerde kant op geleid, dus nam Terra het gidsen over. Een van de deuren trok Miro natuurlijk weer open voor we het door hadden. Er klonken hondengeluiden achter en inderdaad stonden vier goblinhonden ons op te wachten. Op een volgend kruispunt lag een grote tijger. De tijger lag loom te soezen. Sergio schoot mis waardoor de tijger op hem af sprong. Tijdens de schermutseling die volgde verdween de baas van de tijger, een goblin, in de bosjes voor we hem kunnen grijpen.
Vervolgens kwamen we bij een brug met daarachter een groot fort. We beginnen aan onze ontdekkingstocht door het fort.
In de gangen en in de torens treffen we vele goblins aan, waar we ons een weg doorheen vechten. In de troonzaal zit een goblin op een troon. Hij begint een gesprek, maar als we dichterbij komen springen goblins uit doeken van het plafond. Een gevecht was onvermijdendelijk. Het was heel chaotisch, maar ook dit hebben we (ternauwernood) overleefd. Wel leuk was dat ik de gekko waar de koning op reed in slaap deed vallen waardoor de koning er af viel. Ik heb zo mijn momenten...