Ware vrijheid
Hij zat op een muurtje in het centrum van de stad met een oude, verkreukelde plastic tas van Albert Heijn. Hij zag er veel ouder uit dan hij was, maar had nog steeds die jonge blik in z'n ogen met een glinstering erin uit lang vervlogen tijden.
"Ha, ze zeiden dat niemand echt vrij kon zijn, maar moet je mij nu zien" dacht ie bij zichzelf.
"De trut!". Hij keek vluchtig om zich heen om te zien of hij dat niet hardop zei.
"Ze kan nu mooi alles zelf opknappen. Dat zal d'r leren"
Hij krabde even aan zijn broek en keek kort naar zijn hand. Hij negeerde wat hij zag.
"Wie denkt ze wel niet dat ze is, pfff. Mij een beetje vertellen wat ik moet doen, waar en wanneer."
"Echt niet!!" Hij schrok van zijn eigen stem.
"Ze zoekt maar uit" dacht hij. "Ze kan het het krijgen zoals ze het wil. Had ze me maar niet aan de kant moeten schuiven.".
Hij begon keihard op te lachen.
Hij keek naar z'n tas en dacht: "Nooit meer hoeven werken, geen gezanik aan m'n kop, geen stress, alleen maar vrijheid."
Weer lachte hij hardop.
"IK BEN VRIJ" schreeuwde hij uit. Hij grinnikte en mompelde nog wat onverstaanbaars.
Met z'n hand wreef hij over z'n t-shirt. Kleine stukjes rode pasta-saus van 3 dagen geleden dwarrelden naar beneden. Hij pakte nog een halve liter blik Euroshopper-bier uit z'n tas, maakte 'm open en nam een lange slok. Kleine straaltjes liepen langs z'n mondhoeken via z'n kin naar zijn shirt.
Hij ging op z'n versleten schoenen staan en strompelde de winkelstraat in. De winkelende consumenten liepen met een boogje om hem heen.
"Dit is vrijheid, ware vrijheid, hahahaha. Ik ben vrij" zei hij
Hij hief z'n blik in de lucht en riep: "Proost!".
"Ha, ze zeiden dat niemand echt vrij kon zijn, maar moet je mij nu zien" dacht ie bij zichzelf.
"De trut!". Hij keek vluchtig om zich heen om te zien of hij dat niet hardop zei.
"Ze kan nu mooi alles zelf opknappen. Dat zal d'r leren"
Hij krabde even aan zijn broek en keek kort naar zijn hand. Hij negeerde wat hij zag.
"Wie denkt ze wel niet dat ze is, pfff. Mij een beetje vertellen wat ik moet doen, waar en wanneer."
"Echt niet!!" Hij schrok van zijn eigen stem.
"Ze zoekt maar uit" dacht hij. "Ze kan het het krijgen zoals ze het wil. Had ze me maar niet aan de kant moeten schuiven.".
Hij begon keihard op te lachen.
Hij keek naar z'n tas en dacht: "Nooit meer hoeven werken, geen gezanik aan m'n kop, geen stress, alleen maar vrijheid."
Weer lachte hij hardop.
"IK BEN VRIJ" schreeuwde hij uit. Hij grinnikte en mompelde nog wat onverstaanbaars.
Met z'n hand wreef hij over z'n t-shirt. Kleine stukjes rode pasta-saus van 3 dagen geleden dwarrelden naar beneden. Hij pakte nog een halve liter blik Euroshopper-bier uit z'n tas, maakte 'm open en nam een lange slok. Kleine straaltjes liepen langs z'n mondhoeken via z'n kin naar zijn shirt.
Hij ging op z'n versleten schoenen staan en strompelde de winkelstraat in. De winkelende consumenten liepen met een boogje om hem heen.
"Dit is vrijheid, ware vrijheid, hahahaha. Ik ben vrij" zei hij
Hij hief z'n blik in de lucht en riep: "Proost!".