(no subject)

Dec 05, 2011 07:35

людзі - з'ява часовая. вось яны побач з вамі, а потым сыходзяць.. хто ў іншы сьвет, хто ў сабе, а хто па справах.. каб з вялікай верагоднасьцю ва ўсіх трох выпадках назад не вярнуцца. і нам застаецца толькі сказаць "дзякуй" і адпусьціць. і не чакаць болей.а калі раптам.. тым вялікшая будзе радасьць. але толькі ў другім і трэцім выпадку.
мораль сей басні такова - дзеля ўсяго свой час. пакуль вы побач, уважліва глядзіце адзін аднаму ў вочы, моцна трымайце за рукі, зрабіце ўсё, што можаце зрабіць.. бо іншага часу ўжо не будзе. 
у кожнага свая дарога. і ў вас таксама. і ў мяне..
але мне спадабалася, як проста хтосьці сказаў, як часта, па сутнасьці, мы гэта кажам "я веру ў сяброў.."

выкрунтасы сьвядомасьці, гутаркі з сабой

Previous post Next post
Up