interessant
Wanneer is iets of iemand interessant? Ik las ooit in een (fictie) boek een stuk waarin werd beschreven, dat wanneer je iemand leuk, aardig of interessant vind. Het niet zozeer is dat diegene al die dingen is, maar juist jij, omdat je die eigenschappen bij iemand kunt vinden. Dit klinkt in mijn ogen best plausibel. Interessant is nou eenmaal voor iedereen anders.
Maar wat is het dat interesse opwekt bij iemand? Misschien is ook dat wel bij iedereen anders. Misschien zijn rare mensen, mensen die jij als raar beschouwt wel interessant. Misschien zijn het wel mensen die een compleet andere kijk op dingen hebben als jij. Misschien zijn het mensen die jij beschouwt als intelligent of als mooi. Ik interesseer me tot mjn spijt over het algemeen erg weinig in andere mensen. Natuurlijk zijn er wel enkele uitzonderingen. Over het algemeen denk ik dat de mensen die ik interessant vind, vaak mensen zijn met wie ik erg veel gemeen heb, mensen met dezelfde interesses en eigenschappen.
Maar waarom dan die interesse in iets wat ik al ken? Waarom interesseer ik me niet in mensen met eigenschappen en interesses die compleet bij mij vandaan liggen, dat zou toch eigenlijk veel interessanter moeten zijn? Misschien vind ik niet juist die persoon interessant, maar enkel mijzelf. Aangezien ik niet in staat ben fatsoenlijke interactie danwel communicatie met mezelf te hebben, zoek ik maar diegene die het meest op mij lijkt.
Dit klinkt misschien wel erg egocentrisch en narcistisch, en ik zou ook niet van mezelf willen zeggen dat ik werkelijk zo ben, maar toch kan ik me niet van deze hypothese ontrekken.
Maar wat is het dat interesse opwekt bij iemand? Misschien is ook dat wel bij iedereen anders. Misschien zijn rare mensen, mensen die jij als raar beschouwt wel interessant. Misschien zijn het wel mensen die een compleet andere kijk op dingen hebben als jij. Misschien zijn het mensen die jij beschouwt als intelligent of als mooi. Ik interesseer me tot mjn spijt over het algemeen erg weinig in andere mensen. Natuurlijk zijn er wel enkele uitzonderingen. Over het algemeen denk ik dat de mensen die ik interessant vind, vaak mensen zijn met wie ik erg veel gemeen heb, mensen met dezelfde interesses en eigenschappen.
Maar waarom dan die interesse in iets wat ik al ken? Waarom interesseer ik me niet in mensen met eigenschappen en interesses die compleet bij mij vandaan liggen, dat zou toch eigenlijk veel interessanter moeten zijn? Misschien vind ik niet juist die persoon interessant, maar enkel mijzelf. Aangezien ik niet in staat ben fatsoenlijke interactie danwel communicatie met mezelf te hebben, zoek ik maar diegene die het meest op mij lijkt.
Dit klinkt misschien wel erg egocentrisch en narcistisch, en ik zou ook niet van mezelf willen zeggen dat ik werkelijk zo ben, maar toch kan ik me niet van deze hypothese ontrekken.