praten ik praat wel veel, maar meestal alleen als ik echt iets te zeggen hebben of juist alleen als ik in een compleet nutteloos humoristische bui ben en alleen maar constant grappen moet maken, maar dan gaat het over tamtam en swahoeloe die uit de boom vielen rechtstreeds in een grote aardappel, en dan beeld ik bv. een aardappel uit. Ik vraag me wel eens af hoe meisjes het toch altijd voor elkaar krijgen om zo lang over niets te praten, over de inrichting van hun huis, over nieuwe cosmetica, ik trek altijd gifgroen weg dan. Niet dat ik er zelf geen aandacht aan besteed, ik ben heel ijdel en hou wel van me huis inrichten, maar ik lul er gewoon niet over omdat het iets is wat je gewoon moet doen en niet over moet praten. Als ik praat over dingen die nergens over gaan is het als grap, en niet serieus, zoals zij dat wel vaak doen. Onder andere daardoor heb ik niet echt vriendinnen, ik heb wel kenissen maar geen echte vriendinnen. Daar zijn wel meerdere redenen voor, zoals verhuizen, kritisch zijn etc. Maar ik kan gewoon niet lang praten en luisteren naar dingen die nergens over gaan. En vaak onstaat er zo'n zweverige "oh wat zitten we diep" sfeer als een gesprek wel ergens over gaat. En daar wordt ik dan ook weer gifgroen van. Gelukkig zijn er wel een paar mensen met wie ik wel kan praten maar gewoon te weinig. Niet dat ik altijd groen ben hoor. Maar vaak kan ik gewoon niet goed meepraten in van die groepjes meisjes. Wat dat betreft kunnen jongens vaak veel relaxter zijn. Nouja, de juiste jongens dan.
ik dwaal af, fijn dat mijn interpetatie goed gevallen is =)
Ik ken het, soms. Af en toe kan ik wel over onzinnige dingen praten, bij sommige personen praat ik misschien wel enkel over onzinnge dingen. Over serieuze dingen, echt serieuze dingen, praat ik eigenlijk nauwlijks. En vaak praat ik helemaal niet. Veel mensen lijken daardoor ook wel te denken dat ik gewoon verlegen ben. Terwijl ik gewoon vaak niet de behoefte heb om te praten. Ik neem de omgeving graag in me op, maar ga liever niet in de omgeving op. Mijn schoolvriendinnen voelen zich hierdoor wel eens buitengesloten, omdat ik nooit iets zinnigs te zeggen heb en niet met ze meepraat. Ze verwijten me dat ik niet om de vriendschap geef. Maar ik denk dat zij het overschatten, praten. Net alsof gesproken woorden de enige vorm van affectie zijn. En juiste jongens zijn inderdaad relaxed. :)
ik praat wel veel, maar meestal alleen als ik echt iets te zeggen hebben of juist alleen als ik in een compleet nutteloos humoristische bui ben en alleen maar constant grappen moet maken, maar dan gaat het over tamtam en swahoeloe die uit de boom vielen rechtstreeds in een grote aardappel, en dan beeld ik bv. een aardappel uit.
Ik vraag me wel eens af hoe meisjes het toch altijd voor elkaar krijgen om zo lang over niets te praten, over de inrichting van hun huis, over nieuwe cosmetica, ik trek altijd gifgroen weg dan. Niet dat ik er zelf geen aandacht aan besteed, ik ben heel ijdel en hou wel van me huis inrichten, maar ik lul er gewoon niet over omdat het iets is wat je gewoon moet doen en niet over moet praten. Als ik praat over dingen die nergens over gaan is het als grap, en niet serieus, zoals zij dat wel vaak doen.
Onder andere daardoor heb ik niet echt vriendinnen, ik heb wel kenissen maar geen echte vriendinnen. Daar zijn wel meerdere redenen voor, zoals verhuizen, kritisch zijn etc.
Maar ik kan gewoon niet lang praten en luisteren naar dingen die nergens over gaan.
En vaak onstaat er zo'n zweverige "oh wat zitten we diep" sfeer als een gesprek wel ergens over gaat. En daar wordt ik dan ook weer gifgroen van.
Gelukkig zijn er wel een paar mensen met wie ik wel kan praten maar gewoon te weinig.
Niet dat ik altijd groen ben hoor.
Maar vaak kan ik gewoon niet goed meepraten in van die groepjes meisjes. Wat dat betreft kunnen jongens vaak veel relaxter zijn. Nouja, de juiste jongens dan.
ik dwaal af,
fijn dat mijn interpetatie goed gevallen is =)
Reply
Mijn schoolvriendinnen voelen zich hierdoor wel eens buitengesloten, omdat ik nooit iets zinnigs te zeggen heb en niet met ze meepraat. Ze verwijten me dat ik niet om de vriendschap geef. Maar ik denk dat zij het overschatten, praten. Net alsof gesproken woorden de enige vorm van affectie zijn.
En juiste jongens zijn inderdaad relaxed. :)
Reply
Reply
Reply
Leave a comment