"WOW" - Corey Taylor
Ja gisteren naar Stone Sour geweest en ze hebben me Aardig verrast.
Voor programma was weer eens kut...
Maar Stone Sour zelf speelde erg erg goed, Muziekaal maar, ook zeker vocaal.
Corey Taylor ook zanger van Slipknot wist de noten goed te raken (wat hij totaal niet doet bij Slipknot) en dus zo ook het publiek, iedereen ging mee op in de muziek, Loud as a Motherfucker zei die nog.
Het begon allemaal met de wat hardere nummers Zoals 30/30-150.
En toen Begon Corey een verhaal over Bush, zoals elke amerikaanse band dit bijna doet. De woorden waren niet positief met gevolgd door het nummer Come What(ever) May.
Toen werdt het wat rustiger en begon Corey met gitaar het nummer Bother te zingen, het nummer werkt uit volle borst meegezongen, dat sloeg over op Corey, dat was heel goed te merken. Hij ging op zijn knieen zitten boog voor ons. Hij maakte het nummer af, toen begon hij aan Through glass, Deze werdt volgens mij echt door iedereen meegezongen. Corey kijk opzij naar de mensen achter het scherm waar ook de rest van de band zich bevond en je zag zijn lippen bewegen "WOW" je hoorde het niet maar,
zag het wel. Hij liep even zijn softe kant te laten zien door bijna te gaan huilen. Tranen had hij zeker in zijn gezicht. Dat was een geweldig moment en bracht veel energie en emotie met zich mee. Maar omdat ook dit nummer was onderbroken werdt deze ook afgespeeld.
Toen ging het wat verder en om zijn tranen niet in de loop te laten gaan, ging ie maar praten "From the pit I notist you want something heavier".
Dat kregen we ook, met nog een paar nummers te gaan en een toegift van 2 nummers was het concert na ongeveer 1 uur en 20 min klaar.
De drummer (Roy Mayorga) gooide ook nog wat stokjes en shit het publiek in. 1tje kwam zo vlak bij. Maar kon er helaas niet bij. Een paar mensen waren erom aan het vechten, een vrouw dook er boven op, daardoor schoot ie weg en belanden naast mijn voeten en een snelle reactie dook ik naar de grond en ja hoor ik had hem.
Een perfecte afsluiten voor het perfecte concert...
Voor programma was weer eens kut...
Maar Stone Sour zelf speelde erg erg goed, Muziekaal maar, ook zeker vocaal.
Corey Taylor ook zanger van Slipknot wist de noten goed te raken (wat hij totaal niet doet bij Slipknot) en dus zo ook het publiek, iedereen ging mee op in de muziek, Loud as a Motherfucker zei die nog.
Het begon allemaal met de wat hardere nummers Zoals 30/30-150.
En toen Begon Corey een verhaal over Bush, zoals elke amerikaanse band dit bijna doet. De woorden waren niet positief met gevolgd door het nummer Come What(ever) May.
Toen werdt het wat rustiger en begon Corey met gitaar het nummer Bother te zingen, het nummer werkt uit volle borst meegezongen, dat sloeg over op Corey, dat was heel goed te merken. Hij ging op zijn knieen zitten boog voor ons. Hij maakte het nummer af, toen begon hij aan Through glass, Deze werdt volgens mij echt door iedereen meegezongen. Corey kijk opzij naar de mensen achter het scherm waar ook de rest van de band zich bevond en je zag zijn lippen bewegen "WOW" je hoorde het niet maar,
zag het wel. Hij liep even zijn softe kant te laten zien door bijna te gaan huilen. Tranen had hij zeker in zijn gezicht. Dat was een geweldig moment en bracht veel energie en emotie met zich mee. Maar omdat ook dit nummer was onderbroken werdt deze ook afgespeeld.
Toen ging het wat verder en om zijn tranen niet in de loop te laten gaan, ging ie maar praten "From the pit I notist you want something heavier".
Dat kregen we ook, met nog een paar nummers te gaan en een toegift van 2 nummers was het concert na ongeveer 1 uur en 20 min klaar.
De drummer (Roy Mayorga) gooide ook nog wat stokjes en shit het publiek in. 1tje kwam zo vlak bij. Maar kon er helaas niet bij. Een paar mensen waren erom aan het vechten, een vrouw dook er boven op, daardoor schoot ie weg en belanden naast mijn voeten en een snelle reactie dook ik naar de grond en ja hoor ik had hem.
Een perfecte afsluiten voor het perfecte concert...