Зомбі маршыруюць

[damavik]

Мы набылі па ліпавых рыцэптах бромгілітына, баклафена, набылі травы і шэсь флаконаў глікадзіна. Набылі віна, цыгарэт і нюхальнага тытуню. Мы забылі пра смерць і померлі. Выпілі па 75гр баклафену запілі віном, потым ужылі бронгілітын. Ператварыліся ў жывёлаў. АВ і ЕІ выгулівалі нас без ашэйнікаў. На менскам моры мы папалілі травы давмавік паплыў у вырай. Калі вярнуліся Яўген ужыў глікадзіну і баклафену, дарма... Днём наступнага дню мы бухалі і палілі, нюхалі і паміралі. Ноччу мы выпілі глікадзін, мы палявалі на сок, я быў бярозай, яўген быў клёнам, АВ і ЕІ былі вынесены на вуліцу. Дамавік пачаў шыпілявіць і атрымаў каленам па носе ад агрэсіўнай АВ. Гэтаў уся херня каўбасіла да вечара аўторка, галава адвінчавалася, гіпаталамус дох, а прыподы глядзелі воўкамі. Матуля хвалявалася, а дамавік нічога не мог парабіць, такі ўжо цяжкі дзень суботанядзеляпанядзельнік. Яўген адчуваў сябе дзяліфнам у водным полі. Дамавік страціў розум, ён бачыў слыхавыя і візуальныя галюцынацыі, адчуваў немагчымасць спыніць свой мозг і шыпялявасць, прынамсі, Яўген шыпілявіў таксама.
Яны прапанавалі ўжыць як-небудзь мескаліну. Погуй, дрэву усё погуй.