Infatuation lang naman kasi talaga to. But still!!!!
Nakakainis. Parang everytime na hindi na kita naalala nagpaparamdam ka naman.
Alam mo. Alam ko namang acquaintance lang ang tingin mo sakin. Suddenly, hindi tayo pareho ng nararamdaman.
Kakabadtrip. KakaBV. Tintgnan ko pictures mo sa FB oh. Angcute cute mo. Tapos nakita ung ibang pictures mo with your 4th yr HS friends. Some of them are my friends too. Pero nagseselos ako.. in a way na mas masaya ka sakanila kesa sa classmates mo nung 3rd year. Ganun naman ako sa lahat. LALO NA PAG NAGIGING SEATMATE KO. Nakakaloka ka lang... kasi feel ko ako lang nakakaalala ng mga ginagawa mo dati. Pero parang sayo hindi yun building. Prang kapantay lang sya ng level ng paghingan mo araw araw. Wala.. ordinary lang. Kasoo nga unfortunately hindi ganun nararamdaman ko. Big deal un lahat sakin. Assuming ako. Parang awa mo na wag mo na ako iteteks kahit padaan kita ng GM ko. Nakakainis lang. Feel ko kasi sobrang infatuation na to. Abnormal na. And I don't like it.
Idelete kaya kita sa FB? /But how will I add you back?
Delete ko kaya number mo? /Pero imememorize ko muna?
Wish ko lang talaga. Hindi na tayo magkita. Ayaw na kitang makita. As in kahit graduate na ako at mayaman na ako. Ayaw na kitang makita. Wag ka na sanang magpapakita, paparamdam sakin. Kasi alam mo sabi nga ni Mike He sa WHY WHY LOVE if it's not a hundred then it's zero.
Narealize ko din na niloloko ko lang sarili ko na crush ko si Junior. . . . nakikita lang kasi kita sakanya.
After writing this blog I will resolve my feelings. Idedelete na talaga kita. Kahit wala kang kasalanan.
This entry was originally posted at
http://stannum-jump.dreamwidth.org/16257.html. Please comment there using OpenID.