«I voś ubačyŭ ja, što niama ničoha lepšaha čałavieku, jak radavacca z učynkaŭ svaich» (Ekklezijast)
«Chto viedaje: ci duch synoŭ čałaviečych padymajecca ŭhoru, a ci duch žyvioł apuskajecca dołu, u ziamliu?», Ekklezijast 3:21
1 Usio maje svaju paru, i hadzina kožnaje dziei - pad niebam.
2 Jość para naradzicca, i para pamierci, para nasadžać, i para vyryvać pasadžanaje.
3 Para zabojstva, i para hajeńnia; para razburać, i para budavać;
4 para płaču, i para viesiałości; para biedavać, i para tancavać;
5 para raskidać kamiani, i para źbirać kamiani; para abdymać, i para ŭchilacca abdoŭmaŭ;
6 para šukać, i para hubliać; para aščadžać, i para vykidać;
7 para raździrać, i para zašyvać; para maŭčać, i para pramaŭliać;
8 para kachać, i para nienavidzieć; para vajnie, i para miru.
9 Jakaja karyść tamu, chto pracuje, z taho, nad čym jon pracuje?
10 Bačyŭ ja hety kłopat, jaki Boh daŭ synam čałaviečym, kab mieli sabie turbotu.
11 Usio Jon cudoŭnym zrabiŭ svajoju paroju i viečnaść pakłaŭ im u serca, choć nia kiemiać jany ŭ tych spravach, što Boh učyniŭ, ad pačatku i da kanca.
12 Uviedaŭ ja, što niama im ničoha liepšaha, jak viesialicca i ŭ žyćci svaim dobraje tolki ŭčyniać.
13 I kali jaki čałaviek jeść i pje i bačyć dabro va ŭčynkach svaich, dyk heta - dar Božy.
14 Uviedaŭ ja, što ŭsio, što robić Boh, zastajecca navieki; Jon robić tak, kab bahaviejna stupali pierad abliččam Jaho.
15 Što było, toje jość i ciapier, i što budzie, toje było ŭžo; i pakliča Boh minułaje.
16 Jašče ja pad soncam pabačyŭ: miesca sudu - a tam biezzakońnie; miesca praŭdy - a tam niapraŭda
17 I skazaŭ ja ŭ sercy maim: "Sudzić budzie Boh praviednaha i hrešnaha; bo na kožnuju spravu pryznačana para i sud na kožnuju dzieju tvaju".
18 Skazaŭ ja ŭ sercy maim synam čałaviečym, kab Boh ich vyprabavaŭ i kab ubačyli jany, što sami ŭ sabie jany - žyvioły:
19 bo dola ŭ synoŭ čałaviečych i dola ŭ žyviolin - dola adna; jak pamirajuć tyja, tak pamirajuć i hetyja, i adno dychańnie va ŭsich, i niama ŭ čałavieka nad žyviolinaju pieravahi, bo ŭsio - marnaść!
20 Usio idzie ŭ adno miesca; usio vyjšła z tła, i ŭsio viartajecca ŭ tło.
21 Chto viedaje: ci duch synoŭ čałaviečych padymajecca ŭhoru, a ci duch žyvioł apuskajecca dołu, u ziamliu?
22 I voś ubačyŭ ja, što niama ničoha lepšaha čałavieku, jak radavacca z učynkaŭ svaich: bo heta - dola jaho; chto ž bo jaho pryviadzie pahladzieć na toje, što paśla jaho budzie?
Ekklezijast. Hłava 3.
Click to view→ Baraka - Kecak
Ru → «Кто знает: дух сынов человеческих восходит ли вверх, и дух животных сходит ли вниз, в землю?», Екклезиаст 3:21 .
Aŭtar-składalnik ©Časłaŭ List
Nazad → Biełaruskaja mova Tealohija