I ŭbačyŭ Boh usio, što Jon stvaryŭ, i voś, dobra vielmi (Byćcio 1:1-31, 2:1-5) - Rełaks

Sep 25, 2015 20:30

  
    Časłaŭ List .

«I kali ja ŭbačyŭ Jaho, dyk ŭpaŭ da noh Jahonych, niby miortvy. I Jon uskłaŭ na mianie pravicu Svaju i skazaŭ mnie: nia bojsia; Ja jość pieršy i apošni.» (Adkryćcio 1:17)



     © Časłaŭ List . Sviatło što sychodzić ź niabiosaŭ. Pałatno, alej. 48х64. 2000


image Click to view



image Click to view



image Click to view



Byćcio 1:1-31

1. Na pačatku stvaryŭ Boh nieba i ziamliu.
2. A ziamlia była niabačnaja i pustaja i ciemra nad biezdańniu, i Duch Božy łunaŭ nad vadoju.
3. I skazaŭ Boh: chaj budzie śviatło. I stałasia śviatło.
4. I ŭbačyŭ Boh śviatło, što jano dobra, i addzialiŭ Boh śviatło ad ciemry.
5. I nazvaŭ Boh śviatło dniom, a ciemru nočču. I byŭ viečar, i była ranica: dzień adzin.
6. I skazaŭ Boh: chaj budzie ćvierdź pasiarod vady, i chaj addzialiaje jana vadu ad vady.
7. I stvaryŭ Boh ćvierdź, i addzialiŭ vadu, jakaja pad ćvierdziu, ad vady, jakaja nad ćvierdziu. I stałasia tak.
8. I nazvaŭ Boh ćvierdź niebam. I byŭ viečar, i była ranica: dzień druhi.

9. I skazaŭ Boh: chaj źbiarecca vada, jakaja pad niebam, u adno miesca, i chaj javicca suša. I stałasia tak.
10. I nazvaŭ Boh sušu ziamlioju, a zbor vady nazvaŭ moriami. I ŭbačyŭ Boh, što heta dobra.
11. I skazaŭ Boh: chaj urodzić ziamlia zielianinu, travu, kab siejała nasieńnie, dreva płodnaje, kab radziła pavodle rodu svajho płod, u jakim nasieńnie jaho na ziamli. I stałasia tak.
12. I ŭtvaryła ziamlia zielianinu, travu, što siejała nasieńnie pavodle rodu jaje, i dreva, što radziła płod, u jakim nasieńnie pavodle rodu jahonaha. I ŭbačyŭ Boh, što heta dobra.

13. I byŭ viečar, i była ranica: dzień treci.

14. I skazaŭ Boh: chaj buduć śviaciły na ćvierdzi niabiesnaj dziela addzialeńnia dnia ad nočy, i na aznaki i pory, i dni i hady;
15. i chaj buduć jany śviacilniami na ćvierdzi niabiesnaj, kab śviacić na ziamliu. I stałasia tak.
16. I stvaryŭ Boh dva śviaciły vialikija: śviaciła bolšaje, kab kiravać dniom, i śviaciła mienšaje, kab kiravać nočču, i zorki;
17. i pastaviŭ ich Boh na ćvierdzi niabiesnaj, kab śviacić na ziamliu,
18. i kiravać dniom i nočču, i addzialać śviatło ad ciemry. I ŭbačyŭ Boh, što heta dobra.

19. I byŭ viečar, i była ranica: dzień čaćviorty.

20. I skazaŭ Boh: chaj utvoryć vada paŭzunoŭ, dušu žyvuju; i ptuški chaj paliaciać nad ziamlioju, pa ćvierdzi niabiesnaj.
21. I stvaryŭ Boh ryb vialikich i ŭsiakuju dušu žyvioł paŭzunoŭ, jakich utvaryła vada, pavodle rodu ich, i ŭsiakuju ptušku kryłatuju pavodle rodu jaje. I ŭbačyŭ Boh, što heta dobra.
22. I dabrasłaviŭ ich Boh, kažučy: pładzieciesia i množciesia, i napaŭniajcie vody ŭ morach, i ptuški chaj množacca na ziamli.

23. I byŭ viečar, i była ranica: dzień piaty.

24. I skazaŭ Boh: chaj utvoryć ziamla dušu žyvuju pavodle rodu jaje, bydła, i hadaŭ, i źviaroŭ ziamnych pavodle rodu ich. I stałasia tak.
25. I stvaryŭ Boh žyviołu ziamnych pavodle rodu ich, i bydła pavodle rodu jaho, i ŭsich hadaŭ ziamnych pavodle rodu ich. I ŭbačyŭ Boh, što heta dobra.

26. I skazaŭ Boh: stvorym čałavieka pavodle vobrazu Našaha, pavodle padabienstva Našaha; i chaj vaładarać jany nad rybami marskimi, i nad ptuškami niabiesnymi, i nad bydłam, i nad usioju ziamlioju, i nad usimi hadami, što poŭzajuć pa ziamli.
27. I stvaryŭ Boh čałavieka pavodle vobrazu Svajho, pavodle vobrazu Božaha stvaryŭ jaho; mužčynu i žančynu stvaryŭ ich.
28. I dabrasłaviŭ ich Boh, i skazaŭ im Boh: pładzieciesia i množciesia, i napaŭniajcie ziamliu i vałodajcie joju, i vaładarcie nad rybami marskimi, i nad ptuškami niabiesnymi, i nad usiakaj žyviołaju, što poŭzaje pa ziamli.
29. I skazaŭ Boh: voś, Ja daŭ vam usiakuju travu, što sieje nasieńnie, jakaja jość na ŭsioj ziamli, i ŭsiakaje dreva, u jakoha płod dreŭny, što sieje nasieńnie, - vam heta budzie ježaju:
30. a ŭsim źviaram ziamnym, i ŭsim ptuškam niabiesnym, i ŭsiakamu, što poŭzaje pa ziamli, u jakim duša žyvaja, daŭ Ja ŭsiu zielianinu travianuju na ježu. I stałasia tak.

31. I ŭbačyŭ Boh usio, što Jon stvaryŭ, i voś, dobra vielmi. I byŭ viečar, i była ranica: dzień šosty.

Byćcio 2:1-5

1. Tak stvorany nieba i ziamlia i ŭsio vojska ich.
2. I zakončyŭ Boh da siomaha dnia ŭsie dziei Svaje, jakija Jon učyniaŭ,
3. i dabrasłaviŭ Boh siomy dzień i aśviaciŭ jaho; bo ŭ toj dzień spačyŭ ad usich dziejaŭ Svaich, jakija Boh tvaryŭ i stvaraŭ.

4. Voś pachodžańnie nieba i ziamli, pry stvareńni ich, u toj čas, kali Haspodź Boh stvaryŭ ziamliu i nieba,
5. i ŭsiaki polny chmyźniak, jakoha jašče nia było na ziamli, i ŭsiakuju polnuju travu, jakaja jašče nie rasła; bo Haspodź Boh nie pasyłaŭ daždžu na ziamlu, i nia było čałavieka, kab urablać ziamlu …

«Dušeŭny čałaviek nia prymaje taho, što ad Ducha Božaha , bo jon ličyć heta varіjactvam ; i nia moža razumieć, bo pra heta treba razvažać duchoŭna.» (Pieršaje da Karynfianaŭ 2:14)
_________________________________

Aŭtar-układalnik  ©Časłaŭ List

Nazad   →   Mastactvо   Muzyka   Hal iereja   Pra nas   Kampiutarnaja fatahrafika Časłaŭ List

О нас, Искусство, Галерея, Музыка, Компьютерная фотография, Теологические исследования Czesław List

Previous post Next post
Up