Аднойчы ў месяцовую ноч
© Časłaŭ List . Adnojčy ŭ miesiacovuju noč .
Аднойчы ў месяцовую ноч прыснілася, быццам бы я ў Клініцы галаўнога мозгу пад патранажам Арганізацыі Абьяднаных Нацый, і ў палёце - лячу да нешта светланоснага, набліжаюся і пранікаю.
Затым знаходжуся ў нейкім дзіўным памяшканні. Там было ўсё белае - сцены, падлогу, столь, а вакол іншапланецяне, падобныя на тых, што ў кіно паказваюць. Яны глядзелі на мяне, чапалі ўсякія месцы - рукі, твар, шыю, грудзі, жывот, і г.д.. I тыкалі чымcці, але не балюча. Я ня мог паварушыцца, спакойна ляжаў, таму што ясна разумеў, што гэта ўсяго толькі сон і баяцца няма чаго. Потым адзін з іх наблізіўся, зрабіў мне ўкол і пранік у мяне. Я думаў, што гэта толькі сніцца, але хутка адчуванні сталі гэтак відавочнымі, што я пачаў адбівацца і крычаць. Але яны не адставалі і, усё па чарзе, пранікалі ў мяне. Гэта працягвалася не менш за гадзіну.
А потым я раптам прачнуўся. Было ціха і спакойна. Паглядзеў у вакно, убачыў бязмоўны месяц і бязконцае мноства зорак у глыбіні начнога неба. Раніцай я звярнуўся да суседзяў і спытаў, ці не чулі яны чаго-небудзь дзіўнага, але яны сказалі, што нічога не адбывалася. Я ім нічога распавядаць не стаў, вырашыў, што гэта ўсяго толькі начны кашмар.
Але далей стала адбывацца нешта дзіўнае. Праз некаторы час у мяне пачаў хварэць і павялічвацца жывот, мацней і мацней. Была вострая рэзь ўнізе жывата. Спачатку я падумаў, што зьеў нешта не тое. Прымаў медпрэпараты, але боль і павелічэнне жывата працягваліся. Я пайшоў у лікарню, але там певедалі, што ў мяне ўсё ў парадку.
Я так мучыўся доўга. Але на дзевятым месяцы ня вытрымаў. Болю ўзмацніліся настолькі, што я стаў тэлефанаваць па тэлефоне з просьбай аб меддапамогі. Але раптам яркае святло балюча ўдарыла мяне і здарыўся новы сон: зноў тое ж памяшканне, тыя ж іншапланецяне. Яны ўсе глядзелі на мяне, а потым сталі чапаць. Я стаў адчуваць балючыя і болевыя адчуваньні ад іх маніпуляцыяў. На гэты раз я спрабаваў супраціўляцца іх працы - але беспаспяхова. А калі адзін з іншапланецян мяне падняў за ногі, затым вымавіў: "Усё будзе добра, толькі цяжка будзе першыя сто гадоў" і шлёпнуў далонню па пятай кропцы. Я закрычаў, а пачуўшы крык страціў прытомнасць. Калі ачнуўся - усё болі прайшлі, і павелічэнне жывата таксама, як адрэзала.
«Душэўны чалавек ня прымае таго, што ад Духа Божага, бо ён лічыць гэта вар'яцтвам; і ня можа разумець, бо пра гэта трэба разважаць духоўна.» (Першае да Карынфянаў 2:14)
_________________________________
Ru → Однажды в лунную ночь .
Ja byŭ pad uražanniem, kab adciahnucca ŭklučyŭ kamputar, i ŭvajšoŭ u → Internet .
©Časłaŭ List
Nazad → Mastactvо Hal iereja Kampiutarnaja fatahrafija Časłaŭ List Kreatyŭ