Sarajevo
Gisteren ben ik terug gekomen van een weekje Sarajevo. De reis was geregeld door de studie vereniging van geschiedenis (Ubbo Emmius).
Hier een verlag met wat fotos. Het verslag is nog al lang geworden zie ik ....
Op 26 mei stonden we op station Groningen allemaal klaar om te beginnen aan een treinreis van 30 uur naar Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië - Herzegovina. De trein reis viel uit eindelijk gelukkig best mee, in Duitsland reisde we met een ICE trein en die gaan lekker snel. Helaas waren er nog al wat mensen mee op de reis die veel herrie maakten dus echt rustig was het niet in de trein. Toen we in München aan kwamen stapte we over op de nacht trein naar Zagreb. In de trein zaten in elke cabine 6 bedjes die best wel kort en smal waren. Ik heb toch nog een beetje kunnen slapen gelukkig. Van Zagreb reden we met een heel langzaam oud treintje naar Sarajevo. De trein ging niet snel maar het Bosnische landschap is verrassend mooi dus het was leuk om naar buiten te kijken. Bosnië lijkt qua landschap een beetje op Zwitserland vind ik, alleen zie je wel aan de huizen dat het veel armer is.
Deze foto's heb ik vanuit de trein tussen Zagreb en Sarajevo genomen:
Het station van Sarajevo is erg lelijk. Alles is van beton en heel erg basic. In de stations hal is in de oorlog van 1992 - 21995 waarschijnlijk gevochten want je kunt op veel plekken nog kogel gaten zien zitten. Zo ziet het station er uit:
We kwamen op maandag avond aan in Sarajevo. Vanaf het station zijn we naar ons hostel gegaan. Het hostel was niet ideaal maar dat verwachte ik ook niet echt in een land als Bosnië. Op dinsdag zijn we naar het Nationaal museum geweest. Het museum liet kleding zien van verschillende volkeren in Bosnië en er waren ook kamers te zien uit de Ottomaanse tijd. Daarna hadden we een stadswandeling met een gids. De stadswandeling was erg interessant. We hebben verschillende kerken gezien, waaronder een Russisch-orthodoxe kerk. Ook zijn we naar de plek geweest waar in 1914 Frans Ferdinand, de troonopvolger van Oostenrijk-Hongarije is vermoord. Dat is voor een geschiedenis student natuurlijk een hele bijzondere plek. We hebben ook een huis gezien dat deels in Ottomaanse stijl en deels in Oostenrijkse stijl ingericht was en een markt waar in de oorlog van 1992-1995 verschillende grote aanslagen zijn geweest en de
Ottomaanse bibliotheek. Een heel mooi gebouw dat helaas in die zelfde oorlog van binnen helemaal verwoest is.
Het Nationaal Museum:
De markt waar de aanslagen plaats vonden:
Een 'Boschnische Roos', plaatsen in het asfalt die zijn beschadigd in de oorlog zijn opgevuld met rood sement om mensen aan de oorlog te herrinneren:
In de Russisch Orthodoxe kerk:
Op dinsdag avond zijn we op bezoek geweest bij de Nederlandse ambassadeur. Hij had veel interessante dingen te vertellen over Bosnië en Sarajevo. Daarna kregen we nog allemaal typisch Nederlandse hapjes, erg vreemd om bitterballen te eten midden in Sarajevo.
Woensdag gingen we naar het Historisch Museum. Beneden was een kleine tentoonstelling over de gehele geschiedenis van Bosnië-Herzegovina. Boven was een tentoonstelling over de oorlog van 1992-1995. Deze tentoonstelling was echt heel indrukwekkend. Er hingen allemaal foto's waarop de meest verschrikkelijke dingen te zien waren, zoals mensen die bij een bomaanslag omgekomen waren en die zo gewond waren dat je zo ongeveer door ze heen kon kijken. Er was in die oorlog helemaal geen eten of water in Sarajevo dat belegerd werd. De mensen daar gebruikte elk stukje groen wat ze konden vinden en maakte er stadstuintjes van. Verder waren er nog verschillende wapens en uniformen te zien in het museum.
De rest van de dag hadden we vrij en heb ik met wat mensen door de Turkse/Ottomaanse buurt rondgelopen en een beetje in de toeristen winkeltjes rondgesnuffeld. Daarna zijn we ook nog naar een moskee geweest. Ik was nog nooit in een moskee geweest dus ik vond het leuk er eens een van binnen te zien. 'S avonds konden we ook goed de oproepen tot gebed horen vanuit onze hostel kamer. Het heeft wel iets sprookjesachtigs om al die moskeeën door elkaar te horen oproepen tot gebed.
De turkse wijk:
In de moskee:
Woensdag gingen we met de trein naar Mostar. Mostar is een leuk klein oud stadje dat op 2,5 uur met de trein van Sarajevo licht (Nouja 2,5 als je op Bosnische snelheid rijd, met een moderne trein zou het denk ik wel een stuk sneller gaan). De trein was een oude Zweedse trein die door Zweden aan Bosnië geschonken was. Er reiden wel meer van dat soort treinen en trams rond in Sarajevo. We hebben ook in een Weense tram gezeten en ik heb ook Duitse trams zien rijden. Eerst kregen we in groepen een rondleiding door de stad. We zijn hier ook naar een Ottomaans huis en een moskee geweest. Mostar ligt in het gedeelte van het land dat Herzegovina heet, in Bosnië (Sarajevo) zelf moesten we nog een hoofddoekje op om de moskee in te gaan maar hier in Mostar hoefden we dat niet. Onze gids vertelde dat de meeste moslims daar ook varkens vlees eten en alcohol drinken. De meeste moslims zijn in Bosnië-Herzegovina dus niet echt streng gelovig. Daarna gingen we naar het oude centrum van Mostar. Dat centrum is vooral bekend om de brug, deze brug werd ook in de oorlog van de jaren 90 verwoest maar is inmiddels weer herbouwd. Het geld voor het herbouwen van de brug kwam voor een groot deel uit Nederland. Het oude centrum is heel mooi, ook al zit het prop vol met toeristen winkeltjes.
De brug:
Ook in Mostar zijn de sporen van de oorlog nog goed te zien, net als in Sarajevo zie je veel gebouwen die nog vol zitten met kogel gaten.
Vrijdag was alweer de laatste dag in Sarajevo. Charlotte en ik zijn naar een hyper modern winkelcentrum geweest. In het winkelcentrum had ik niet meer het gevoel dat ik in Bosnië was. Het had zo in Frankrijk of Duitsland kunnen staan. Ik heb daar nieuw schoenen, een tas en oorbellen gekocht, je kunt dus ook goed shoppen in Sarajevo! Daarna nog wat rond geslenterd door de Turkse buurt en toen terug naar het hostel om in te pakken voor de reis terug.
Het winkelcentrum:
De volgende dag hebben we alweer vroeg de trein naar Zagreb genomen. Daarna weer de slaaptrein van Zagreb naar München. De trein deed er 3 uur langer over dan normaal maar ik heb overal doorheen geslapen dus daar heb ik niet veel van gemerkt. Vanuit München zijn Charlotte en ik op eigen houtje terug naar Nederland gereisd. Als we met de groep mee gingen zouden we eerst naar Groningen moeten terwijl ik wel graag terug wilden naar mijn ouders en zij ook dus dat was voor ons allebei erg om. In Duitsland ook nog allemaal omwegen moeten maken maar uit eindelijk ben ik toch veilig thuis gekomen
De reis naar Sarajevo was echt geweldig en ik zal dit niet snel vergeten. Sarajevo is heel anders dan andere grote Europese steden. En ondanks dat de oorlog overal zijn sporen heeft na gelaten heeft Sarajevo ook hele mooie kanten.