Հատում ես մայթը, մոտենում ես փողոցին ու քեզ ստիպում ես ձախի փոխարեն աջ նայել:
Հետո երկրորդ անգամ...
Հետո երրորդ...
Էլի...
Ու չգիտես, որ ուղեղիդ կիսագնդերը` շփոթած ու շվարած, reload եղան:
Մարդ, երկիր, աշխարհ, թատրոն, սեր, հավատ reload եղավ:
Եթե ամբողջ մարմնով ճկույթիդ հենված գլխիվայր կանգնես, երևի նույն զգացողությունն է:
Դառնում ես Ալիս: Ալարկոտ ու մեծ
(
Read more... )
(The comment has been removed)
Reply
(The comment has been removed)
Reply
(The comment has been removed)
Հազար տարի ոչ մեկը չէր ասել: Տատս կուրախանա, որ լսի:Ճ
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment