Լրջի ֆորմատում
Անձնական օրագրից` չխմբագրված
Տեղ հասանք… Աչքիս` կրիզիս եմ ապրում… Կամ միգուցե խոզի գրիպ եմ ապրում կամ էլ Մեդզ Եղեռն եմ ապրում: Գիտեմ, որ անհամուհոտ էդ կոնցեպտներից մեկը:
-Սիրուն հոքուրիկ,արի ճիշտն ասա, կարո՞ղ ա մեր ցեղում այլազգիներ են եղել:
-Գի՞ժ ես… Էդ ի՞նչ ես ասում…
-Էլ չեմ զգում, որ հայ եմ ախր: Ու՞ր կորավ:
***
“Ամաաաան…. Էլ հայ չկա, հաստատ հայերը մեռել են:”, իբր գյուտ արեցի ես, ու աչքերս լցրեցի սեփական գյուտից: Ու հետագա երեք ժամերին, մինչ ամուսինս բացատրում էր, որ ես վերջին արմենայվազյանն եմ, իսկ ասածս էլ դասական մեծամիտ չուզողություն է, ես ռուսերեն տմբտմբացնում էի գլուխս ու գիտակցում, որ ոչ էլ գյուտ եմ արել:
***
БОГ БОЛЕН... ...солипсизмом, и это ответ на все безнадёжные "за что?!" (c)
Ճաշակով մուննաթը սենց կլինի... Թե չէ “հայ չկա”...
Տեղեկանք`
Солипсизм (от лат. solus - единственный и ipse - сам) - радикальная философская позиция, характеризующаяся признанием собственного индивидуального сознания в качестве единственно-несомненной реальности и отрицанием объективной реальности окружающего мира. Иногда этот термин употребляется в этическом смысле как крайний эгоизм.