(no subject)
Քամում եմ լավատեսությանս վերջին կաթիլները:
Հենրիկ Իգիթյանը...
Դառնանք ու ասենք "ողորմի": Հազար ափսոս: Ու հազար ափսոս, որ չենք կարող ասել` "տեղը ուրիշները կգան":
Շատ մանր-մունր դարձանք ախր է...
"Օխ-օխ-օխ" կասեր դասականը:
Միանում եմ
noni_no - ի առաջարկին: Շատ ժամանակին էր:
«Թագավոր խաղաղության
մեր Տեր, Փրկիչ Քրիստոս Աստված,
Պահպանի՛ր Քո ժողովրդին սուրբ եւ պատվական
Խաչիդ հովանու ներքո`
Խաղաղությանդ մեջ:
Փրկի՛ր տեսանելի եւ անտեսանելի թշնամուց
Եվ արժանի արա՛ գոհությամբ Քեզ փառավորելու
Հոր եւ Սուրբ Հոգու հետ
Այժմ եւ միշտ եւ հավիտյանս:
Ամեն»