(no subject)

Jun 06, 2006 00:58

in mijn droom steden huist achter elke pilaar een spook. de spoken zijn een standaard arsenaal: ze wisselen elkaar af. behalve vannacht. het was t. en hij knipoogde terwijl ik sliep op zijn bruingebrondse arm. er was geen sprake van sex, wel van toeschouwers.

teveel introspectie maakt de mens week. bij gebrek aan banale vertrouwdheid blijft over zwelgen en stikken.

ik zwelg niet ik stik niet ik leef nog. andermaal een droom als coma en wakkerworden moe en duizelig en trillend,

en alles is scherp zelfs zonder perspectivische vervormingen.
Previous post Next post
Up