(no subject)

Apr 23, 2006 20:47

ik schrijf een paper. dit is een proces dat bijzonder stroef verloopt. de stof is niet bijster interessant en de opdracht niet bijster duidelijk. de tijdspanne dat ik aan mijn bureau zit, tussen de chaos de relevante tekst uitgespreid, rekt zich en rekt zich. de zondag wordt elastisch. dit zijn momenten van extreme eenzaamheid, die acuut is, en niet door een innerlijke wonde wordt veroorzaakt maar door een leegte in mijn geest die om opvulling smeekt - het is een natuurlijk afweermechanisme tegen saaie taken.

andere saaie taken, zoals de onderstaande, zijn voor onbepaalde tijd uitgesteld, op de lange baan geschoven, in de koelkast gezet, om in een ongedefinieerde toekomst ongetwijfeld onvermijdelijk boven te drijven.



Previous post Next post
Up