Гэтыя дзьва з паловай тыдня пранесліся для мяне як адно імгненне, і ў той жа час уключылі ў сябе гэтулькі перажыванняў, адчуванняў, думак і адкрыццяў, што іх асэнсаванне зойме ў мяне яшчэ не адзін месяц :) Я чакаў Вясёлку з надзеяй і радасным прадчуваннем, удзельнічаў у нараджэнні яе выявы і бачыў увасабленне яго ў рэальнасць, і магу зараз з поўнай упэўненасцю сказаць - на Беларусі зараз запалілася свая Вясёлка, і з кожным годам яе пералівы і зьзянне будзе станавіцца ўсё ярчэй і насычаней! ;))
Гэта Вясёлка назаўжды запомнілася мне як "сцяжынка для хадні ў цемры", як начная дарога ў "іншую рэальнасць", асветленая ліхтарыкамі светлячкоў, як спёка лета і якія раскрыліся нябесныя прорвы :), як начны паў-ваў для камароў, як слізкі масток для акрабатаў, ды і проста як ДОМ, дзе добра і спакойна, куды жадаецца вяртацца, дзе заўсёды чакаюць радасныя твары і цёплыя абдымкі! ;)
Дзякую вас усіх, брацішкі й сястрычкі, за той цуд, што атрымалася стварыць усім разам! Гэты Дух, што адчуваўся на паляне і ў лагеры, і ў кожным з нас - дух павагі, каханні, прыняцці, дарэнні. Я паспрабую захаваць яго ў сваёй душы і несці далей па жыцці, напаўняючы кожны дзень разуменнем таго, наколькі важна быць адкрытым і шчырым, прымаючы жыццё і падзяляючыся з ёю радасцю быцця. Да хуткай сустрэчы ДОМА, мае сонейкі!!! :)))