"Լավն էր" շարքից

Feb 14, 2013 22:23

էս մի երեք ամիս ա, ինչ ես մեքենա եմ քշում:
Տենց օսոբո հեռու բռոսոկներ չեմ անում,քաղաք չեմ իջնում: Բայց, օրինակ, էրեխեքի դպրոց տանել-բերելը, տատիկ-պապիկի մոտ տանելը, մոտակա խանութ-մանութը իմ վրայա:

Երբ նոր էի սկսում` միքիչ վախենում էի: Ամուսինս ասում էր "Նոռմալ ա, հիմա բան չի լինի. զգույշ ես քշում, վախենում ես: Մի երկու-երեք ամսից որ առխայնանաս, այ էն ժամանակ վտանգավոր ա լինելու, քեզ պռոֆիի տեղ դրած քշելու ես ու խփես":

Ամեն օր գալիս հարցնում ա, թե էտ օրը ոնց գնացի-էկա, ինչ եղավ ճամփին և այլն: Էսօր էլ էկավ հարցրեց, ես էլ ասեցի "Վայ թեմ էն քո ասած առխայնացած վիճակն ա մոտս սկսում, դուխ եմ առել, շատ եմ առխային...." Ինքն էլ իրան չկորցրեց, տեղն ու տեղը փուքսս իջացրեց ասելով "Ոչինչ, էսա մի երկու անգամ քեզ քաղաք իջացնեմ վախացնեմ ամեն ինչ տեղը կգա..."ՃՃՃ

Իրոք որ քաղաք իջնելու ժամանակն ա )))

истории из жизни, смех

Previous post Next post
Up