“Двое рабочых дзелавіта плюханулі саляры на вогнішча, і Зіма колеру ўкраінскага сцяга была спаленая падчас карагоду па раскіслым лугавінні.” І гэта зусім не суровыя будні Луганды і Дамбаса, Аказваецца, у Музеі народнай архітэктуры і побыту, што ў Азярцы (цім Строчыцах, што прывычней) пад стрэхамі старадаўніх хатак і крыламі млыноў звіла гняздо махровая вата і ненавіснікі ўсяго беларускага? Я таксама не ведаў, аж пакуль не пабачыў
на сайце першай беларускай газэты з рысункамі разгромны фотарэпартаж.
Найбольшае абурэнне выклікалі ў чытачоў не гразкія сцяжынкі, чэргі і сумныя выступы з нецікавымі конкурсамі, але наступныя жахлівыя факты. Каб я не ведаў асаблівасцяў нашага музейнага жыцця і тутэйшай медыйнай прасторы, дык мо і я б далучыўся да злоснага галёкання.
Найбольшае абурэнне дэмакратычных каментатараў выклікала ўжо згаданае аутадафэ украінскай Зімы.
“Знайсці і пакараць ідыолуха, =который отвячял за ляльку=”
“Я только что позвонила директору Строчиц-дядька кричит в трубку:"шо она у серам былаа,и в цветооочки тряпка,хде вы чего увиделиии?"Народ звоните все директору и по всем телефонам Строчиц и возмущайтесь,это в голове не укладывается!!!Звоните!!!Пускай хоть принесут извинения публично!2
“трэба афіцыйна запатрабаваць адказ пра "колер зімы " - працуючы дырэктарам музэя, чалавек не мае права не ведаць сымвалаў колеру у той час калі гэта на слуху і на вачах штодзённа. Гэта не што іншае - як правакацыя і уцягненне нашага насельніцтва у каравую і крававую прапаганду супраць братняга народу.”
“Дошли до ручки. что ж не использовали цвета зелено-красный, или триколор российский, а именно сине-желтый? И не стыдно? Ой, доиграются в игры русского мира... Дождутся.”
“Ганьба і здарада суседняга народа, які стаў ахвярах расыйскай чырвона-карычневай чумы. Неадкладна перадаць здымкі замежным СМІ і паслу Украіны”
“Цікава, хто гэтым усім кіруе?
__________________________________________
Той самы хто і растрэлам Майдана кіраваў.
пранікненне ажыццяўляецца паэтапна, у адпаведнасці з рэакцыяй суспільства. рэакцыі няма - можна і далей гнуць народзец, і зброю у рукі укласці і на бойню гнаць”
Страшна жыць!
Але ж зірнем на тое ж пудзіла на іншых фота, даступных ў бездані сеціва. Вось ахвяра строчыцкага вогнішча да экзэкуцыі:
Пры жаданні, тут і імперку можна пабачыць, і трыкалор расійскі (“біндеровцы жгут РуССкую Зімушку!!!1”) і чырвона-зялёнае (“атмарозкі! Пятая калона!”)
Бедным супрацоўнікам музея, сярод якіх ёсць і мае знаёмыя, і ў голаву не прыходзіла, што іх пярэстае пудзіла накліча на іх галовы столькі свяшчэннага гневу.
Яшчэ аўтар рэпартажу і раз’юшаныя каментатары прайшліся па “незразумелым спевам і танцам зусім не славянскіх калектываў”.
Бедныя арганізатары свята паспрабавалі задаволіць тых капрызных паспалітых наведвальнікаў, хто едзе ў першую чаргу за шоў, стварыўшы на адной з пляцовак гэткі экзатычны куточак.
Ну здавалася б і няхай, у рэшце рэшт падобнае свята ёсць у многіх культурах, дзяўчаты мілыя, а каму не падабаецца гэткі “мультыкультуралізм” - навокал больш чым хапае нашай беларускай этнікі. Але народнага гневу гэта не стрымала:
“Дырэктара пусцiць сплясаць на вогнiшчы башкiрскi танец! I саляры не пашкадаваць! )”
Вось якія браткі-беларусы крыважэрныя! Не быў, не бачыў, але асуджаю! І ў гугле, здаецца, ніхто не забанены…
А пасля: “Фу, Строчыцы? Там жа ватнікі!”, “Фу, Нясвіж? Там жэ ўсё пласцік і сцеклапакеты!”, “Я жэ ў інтэрнэце чытаў!”. Так што, даражэнькія інтэрнаўты, думайце галовамі, а не чарговымі накідамі лайна на вентылятар.
А хто хацеў - знайшоў шмат ціквага. Ябсхадзіў.