Jan en de kuthoer

Mar 25, 2008 21:12

Na een aangenaam paasweekend gevuld met lulkoek, alcoholische versnaperingen, vrouwelijk schoon en prachtige duetten met Gerard ging ik maandagavond vroeg naar bed. Mijn keel was nog licht overstuur van mijn Louis Armstrong impersonatie en ik wilde dinsdagochtend toch fit voor de dag komen op mijn werk dus om tien uur lag ik onder de dekens van mijn gigantische hemelbed.

Vooralsnog een weinig spannend verhaal ware het niet dat ik bewust mijn licht erotische ervaring met Marga van Praag uit dit verhaal weglaat. Om half drie snachts veranderde deze oase van rust echter omdat mijn keel nog voelbaar onder de indruk was van mijn zangkunsten. Ik besloot wat te gaan drinken en wandelde richting de keuken terwijl ik in wat lades op zoek ging naar keelpastilles (of sigaretten...sja als ik dan toch wakker ben).

Na een zoektocht van een kleine vijf minuten kwam ik tot de ontdekking dat ik beide toch echt niet in huis had dus goot ik maar een glaasje water naar binnen om vervolgens weer op bed te gaan liggen. Een minuutje later werd mijn hervonden rust echter bruut verstoord door het een luid gezoem. Het klonk ietwat als een combinatie tussen een bronstige Erica Terpstra en Onno die een kebap brobeert te vangen. In een razendsnelle reactie, iets wat bij mij zelden voorkomt, schieten er meteen twee dingen door mijn hoofd:

1 - Er staat iemand voor de deur...maar het is half drie dus die kans is vrij klein en,
2 - Mijn ketel staat op ontploffen...die kans is ietwat aanzienlijker aangezien mijn ketel woendsdag ook al kuren had en mijn hele keuken had blankgezet.

Opnieuw verlaat ik mijn warme slaapomgeving om op onderzoek uit te gaan. Al snel hoor ik dat het niet mijn bel is, maar een geluid dat boven uit de douche lijkt te komen...mijn ketel dus. In paniek ren ik de keuken in en trek ik de stekker uit mijn waterkoker ter grootte van een kleine personenauto. Tot mijn blijdschap stopt de herrie en duik ik mijn bed weer in: die problemen met die ketel kunnen wel een nachtje wachten.

Mijn rust is echter van korte duur want binnen een minuut begint het gezoem weer, nu begint de paniek toe te slaan: "Wat als dit geluid niet te stoppen is? Hoe moet ik slapen? Waar komt het vandaan? Waar is het monster onder mijn bed gebleven? Waarom staat mijn foto nooit in de Tina?" Radeloos hobbel ik door de kamer tot ineens klaarhelder de bel klinkt. "Dus toch staat er beneden iemand te bellen!" Ik pak de hoorn van de intercom en krijg een "Jan" aan de lijn die naar binnen wil. Na "Jan" binnengezoemd te hebben stopt ook het vervelende gezoem dat mijn nachtust inmiddels al een half uur verstoorde. Het was natuurlijk "Jan" die naar binnen wilde en bij een verdieping boven me probeerde aan te bellen...waarom hij echter ruim een kwartier de bel ingedrukt hield kon me al niet meer boeien...ik kon weer slapen!

WRONG, ik had mijn ogen nog niet gesloten of het gezoem begon weer! Radeloos bleef ik maar in bed liggen, was het nou "Jan" of TOCH die verrekte kutketel die me het leven zuur maakte? De enige oplossing die ik nog kon bedenken was mijn kleren pakken en het logeerbed van mijn ouders betrekken in de hoop om nog iets van mijn nachtrust te maken. Toen ik echter net mijn tas gepakt had stopte het gezoem en hoorde ik wat gestommel op de verdieping boven mij. Een deur ging open en "Jan" deed op een nog minder charmante manier van zich horen dan in het voorgaande uur: "STOMME KUTHOER KON JE GODVERDOMME NIET GEWOON DIE KANKERDEUR OPENDOEN??!@!!???"

Ondanks zijn licht gebrek aan tact was ik het eigenlijk wel goed met "Jan" eens, als zijn kuthoer de deur gewoon open had gedaan dan had ik gewoon kunnen slapen. Alleen kreeg ik vervolgens het idee dat "Jan" zijn woorden bij moest zetten met daden want er klonk nogal wat gebonk van boven.

"Jans" vuisten gingen aardig te werk toen een nieuwe persoon de scene passeerde: Mijn geweten. "Moet ik hier iets aan doen? De arme kuthoer van "Jan" kan goed helemaal laveloos geramd worden door die randdebiel met een deurbelfetish." Aan de andere kant, als "Jan" een beetje flink doorslaat dan ben ik iig wel eindelijk van die herrie af en kan ik weer gaan slapen. En idd, na een paar minuten herrie is het ineens doodstil. Zou "Jan" zijn kuthoer doodgemaakt hebben? Of zouden ze huilend toch maar ieder in een hoek van het bed in slaap zijn gevallen? Misschien is kuthoer enkel knock out en is "Jan" met zijn zatte harses in slaap gevallen op het toilet...of is hij over zijn eigen benen gestruikeld en ligt hij buiten bewustzijn een kwijlmassage aan zijn rechterwang te geven.

Uiteindelijk besloot ik toch maar te gaan slapen, als het echt uit de hand gelopen was dan zou ik het een dag later wel op Kliknieuws gelezen hebben...ware het niet dat ik Kliknieuws nooit bekijk.

En tot zo ver de rede dat mijn werkweek deze ochtend weer eens heerlijk florizant begon....
Previous post
Up