Гляджу я гэтак сёньня тэлебачаньне, як там усе за стабільнасьць і Беларусь гласуюць, а назіральнікі шчасьлівыя, дзеці сытыя, кабеты задавольненыя, мужыкі цьвярозыя і г.д. І вось якая показка прыйшла да галавы:
У адным з калгасаў узбунтаваліся жывёлы. Вырашылі зьбіраць агульны сход. Прыйшлі коні, сьвіньні, авечкі, козы, адным словам усё калгаснае быдла.Пачалі выступаць, маляў нас дрэнна кормяць, патрабуюць шмат малака, мяса...
Адным словам несправядлівасьць. Вырашылі што трэба з гэтага калгасу сыходзіць, шукаць лепшай долі.
Галасуюць.
Усе "за", адзін Шарык супраць. У пса пытаюць:
- Шарык, ты што, ці мала цябе старшыня біў? На ланцугу сядзець падабаецца і косткі гладаць па сьвятах?
- Не пайду. Як высьветлілася маю новую цудоўную перспектыву ...
- Якую, ты што гаворыш?
- Я ўчора чуў, як старшыня на калгасным сходзе казаў, як далей будзе такая сітуацыя як цяпер дык прыйдзецца нам усім у Шарыка х..й сасаць.