De zon heeft eigeEl gebrand in mn oOg vanochtend toen ik op de trein zat en vieze gezichten in ramen die soms naar mij loerden of was ik weer ff paranoïde? toen liep ik't toilet in, een spiegel die mij aankeek, ik lachtte en wende me tot de gapende mOnd onder mijn billen, maar ik ken de bodem,zeg ik, ik ben er geweest ik weet wat er ligt.
Leuke foto trouwens mijn nagels zijn zoO kort. het doet pijn, ik kan nauweliks mijn andere wonden openkretselen. GelukKig, dat weerhoud de tumor in mijn hoofd zo heb ik langer te leven. Denk ik hoOp ik toch :S
telkens dacht ik, de afgelopen paar dagen, aan mijn oh zo korte nagels. mijn-korte-nagels. keer op keer, in mijn hoofd. maar ik schudde mijn hoofd en hiermee de woorden weg, alsof ze nooit gedacht waren. geen aandacht. tot vannacht, vannochtend. scherpe nagels in mijn vel. blijkbaar moeten ze snel weer gekortwiekt worden. snel.
this is honesty, zielens lodefarahildeOctober 27 2003, 15:16:55 UTC
but actually eventually pretentiously, she only fools herself, right?.
en als (enigzins een) troost, zal ik aan je zweet denken als het regent, aan je kleurrijke vingerverf om aan de winter te ontsnappen, aan je bloed wanneer ik in armoede leef. ik zou van nick moeten ruilen met psycho. of met tinus, hehehe. maar ja, dit is expeditie robinson niet, en ik zie nauwelijks een onderscheid tussen kampen. moeder, waarom leven wij?
Re: honestly then,touchyouOctober 29 2003, 13:55:23 UTC
its okay, no one fucking loves me either. its like i have homosexual anorexia and a heap of corpses in my back yard. bone graveyard. like to pull them out of my throat
Comments 23
Reply
Reply
toen liep ik't toilet in, een spiegel die mij aankeek, ik lachtte en wende me tot de gapende mOnd onder mijn billen, maar ik ken de bodem,zeg ik, ik ben er geweest ik weet wat er ligt.
Je mooie woorden kotsen mijn ogen vol.
Dank.
Reply
mijn nagels zijn zoO kort. het doet pijn, ik kan nauweliks mijn andere wonden openkretselen. GelukKig, dat weerhoud de tumor in mijn hoofd
zo heb ik langer te leven.
Denk ik
hoOp ik toch
:S
Reply
Reply
Reply
en als (enigzins een) troost, zal ik aan je zweet denken als het regent, aan je kleurrijke vingerverf om aan de winter te ontsnappen, aan je bloed wanneer ik in armoede leef. ik zou van nick moeten ruilen met psycho. of met tinus, hehehe. maar ja, dit is expeditie robinson niet, en ik zie nauwelijks een onderscheid tussen kampen. moeder, waarom leven wij?
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment