(no subject)
Ik vraag het me al tijden af, ben ik nou liever met of zonder mensen? Of gewoon voor de afwisseling.
Aan de ene kant word ik gigantisch moe van mensen. Al die psychologische spelletjes die mensen, bewust dan wel onbewust met elkaar spelen vind ik zo vermoeiend. Bovendien kruip ik snel in de bemiddelende rol en wil ik het altijd iedereen naar de zin maken. Daarom vind ik sociaal doen tres vermoeiend en dan heb ik het nog niet eens over sociaal doen in een niet geheel vertrouwde omgeving, want dan loop ik op mijn gevoelige teentjes en ben ik na afloop een wrak..
Maar aan de andere kant houd ik van gezelligheid. Echt heel erg. Ik vind het heerlijk om bij mensen te zijn, om te lachen en gewoon te praten. Ik ga niet zozeer voor de gelegenheid bij uitgaan maar meer om het gezelschap. Daarnaast praat ik altijd, hoewel je daar niet perse gezelschap voor nodig is, werkt het uiteraard wel ventilerend om je woorden ook eens naar iets anders dan de muur te richten.
Mijn leven is wat dit betreft ook gigantisch vreemd. De ene dag/week/maand ben ik non-stop rond andere mensen en val ik van de ene sociale aangelegenheid in de volgende en de andere dag/week/maand zit ik uren alleen op mijn kamer en dwaal eenzaam -doch gelukkig- door de stad. Een vreemde gewaarwording.
Ik denk dat ik maar voor beide ga.
Aan de ene kant word ik gigantisch moe van mensen. Al die psychologische spelletjes die mensen, bewust dan wel onbewust met elkaar spelen vind ik zo vermoeiend. Bovendien kruip ik snel in de bemiddelende rol en wil ik het altijd iedereen naar de zin maken. Daarom vind ik sociaal doen tres vermoeiend en dan heb ik het nog niet eens over sociaal doen in een niet geheel vertrouwde omgeving, want dan loop ik op mijn gevoelige teentjes en ben ik na afloop een wrak..
Maar aan de andere kant houd ik van gezelligheid. Echt heel erg. Ik vind het heerlijk om bij mensen te zijn, om te lachen en gewoon te praten. Ik ga niet zozeer voor de gelegenheid bij uitgaan maar meer om het gezelschap. Daarnaast praat ik altijd, hoewel je daar niet perse gezelschap voor nodig is, werkt het uiteraard wel ventilerend om je woorden ook eens naar iets anders dan de muur te richten.
Mijn leven is wat dit betreft ook gigantisch vreemd. De ene dag/week/maand ben ik non-stop rond andere mensen en val ik van de ene sociale aangelegenheid in de volgende en de andere dag/week/maand zit ik uren alleen op mijn kamer en dwaal eenzaam -doch gelukkig- door de stad. Een vreemde gewaarwording.
Ik denk dat ik maar voor beide ga.