"Кватэрнік"
На мінулых выходных патрапіў на т.зв. музычны "кватэрнік". Як казаў галоўны арганізатар дадзенай імпрэзы, гэта быў першы адмыслова арганізаваны "кватэрнік" у Слуцку за апошнія некалькі гадоў. Хутчэй за ўсё, ён меў рацыю, бо чалавек, як кажуць, "у тэме". Назоў імпрэзы быў даволі правакацыйны: "Русский Прорыв здесь".
Перад пачаткам з насьцярогай чакаў, што тутака дакладна не абыйдзецца без прапаганды а-ля "Егор Летов - наше всё" ці "Русский рок - живей всех живых". Зрэшты, нешта падобнае ўсё ж адбылося перад пачаткам выступаў музыкаў, таму давялося пачуць, як людажэрны Захад хоча зрабіць з усіх славянаў рабоў, як жадаюць нам, беларусам ці тое ўсім славянам, навязаць чужыя заходнія каштоўнасьці, у тым ліку і ў музыцы, і г.д. Дасталося, дарэчы, і крамлёўскім правадырам, маўляў, таксама разлагаюць духоўнае братэрства славянскіх народаў. Папуколі пры гэтым зусім не ўзгадвалі... Добра яшчэ, што такія размовы ня вельмі зацягнуліся, і далей уладарыла ўжо музыка пад гітару. Ня буду спыняцца шмат на тэкстах песьняў і на іх выканаўцах, адзначу толькі, што ў тэкстах не было аніякай палітыкі, толькі сацыяльная праблематыка ды сьцёб з нашай не зусім вясёлай рэчаіснасьці. Карацей, тое, што трэба. Але ўсё ж троху і пра выканаўцаў выкажуся. Выкананьне, імхо, было на добрым узроўні, таму апладзіраваў я дастаткова шчыра...
Напрыканцы адбылася цікавая дыскусія пра стан сучаснай музычнай індустрыі, і беларускай ў прыватнасьці. Здаецца, я не выглядаў тут зусім нейкім дылетантам, пры гэтым некаторыя патасныя "мэляманы" зьдзівілі сваёй неабазнанасьцю простых рэчаў. Пазёры хрэнавы...
Вяртаўся дамоў стомлены, але задаволены... Дзень прайшоў не дарма.
Фсё.
Перад пачаткам з насьцярогай чакаў, што тутака дакладна не абыйдзецца без прапаганды а-ля "Егор Летов - наше всё" ці "Русский рок - живей всех живых". Зрэшты, нешта падобнае ўсё ж адбылося перад пачаткам выступаў музыкаў, таму давялося пачуць, як людажэрны Захад хоча зрабіць з усіх славянаў рабоў, як жадаюць нам, беларусам ці тое ўсім славянам, навязаць чужыя заходнія каштоўнасьці, у тым ліку і ў музыцы, і г.д. Дасталося, дарэчы, і крамлёўскім правадырам, маўляў, таксама разлагаюць духоўнае братэрства славянскіх народаў. Папуколі пры гэтым зусім не ўзгадвалі... Добра яшчэ, што такія размовы ня вельмі зацягнуліся, і далей уладарыла ўжо музыка пад гітару. Ня буду спыняцца шмат на тэкстах песьняў і на іх выканаўцах, адзначу толькі, што ў тэкстах не было аніякай палітыкі, толькі сацыяльная праблематыка ды сьцёб з нашай не зусім вясёлай рэчаіснасьці. Карацей, тое, што трэба. Але ўсё ж троху і пра выканаўцаў выкажуся. Выкананьне, імхо, было на добрым узроўні, таму апладзіраваў я дастаткова шчыра...
Напрыканцы адбылася цікавая дыскусія пра стан сучаснай музычнай індустрыі, і беларускай ў прыватнасьці. Здаецца, я не выглядаў тут зусім нейкім дылетантам, пры гэтым некаторыя патасныя "мэляманы" зьдзівілі сваёй неабазнанасьцю простых рэчаў. Пазёры хрэнавы...
Вяртаўся дамоў стомлены, але задаволены... Дзень прайшоў не дарма.
Фсё.