мышка

Feb 21, 2016 22:58

гэта было так.
я чакаў сябра ў адной запыленай друкарні. рабіць было няма чаго, таму я разглядаў працаўнікоў, што сядзелі ў пакоі шчыльна адзін да аднаго, і былі заваленыя стосамі паперак, раздруковак, кардонак і іншай непатрэбшчынай.

адзін стары і патлаты вярстальнік-дызайнэр зацікавіў мяне. ён сядзеў ссутулены і адным вокам трымаў нейкі мікраскоп гадзіньшчыка. гэты гном так засяроджана корпаўся, што мяне гэта зачаравала.
Я доўга б назіраў за ім, але тут пачуўся голас:
“ну хочаш я табе пазычу 100 тысяч і ты набудзеш сабе новую мышку?!”
“не, дзякуй, мне мая падабаецца, старая, з шарыкам…”

на стале “гадзіньшчыка” ляжала прэпараваная старая мышка, дэталькі ад якой ён замілавана праціраў сьпіртам. я такія мышкі бачыў у эпоху Майкрасофт 98.

кніга, назіраньне, проза, чалавек, няёмкасьць, квадратурынавы маёнтак

Previous post Next post
Up