Калі Эльба або Сьвіслач ня выйдуць зь берагоў, Боінг не ўпадзе, а горад Грайфсвальд акажацца не такім вялікім, каб у ім заблукаць, 15 лістапада ў Менску прэзэнтую свой "Гамбурскі рахунак".
Кніга ўжо практычна гатовая. Месца -- галерэя Ў, астатнія падрабязнасьці пазьней.

А 13 лістапада ў кнігарні логвінаЎ Сяргей Шупа прэзэнтуе свой пераклад кнігі ( Read more... )

Сканчаю чытаць "Ворагі грамадзтва": ліставаньне Уэльбэка з Бэрнарам-Анры Леві. Чытаў і раней, але тады так не зачапіла, не было патрэбнага досьведу. Цяпер жа маю яснае адчуваньне: гэтая кніга - пра мяне. Пры ўсёй розьніцы "маштабу" і "дасягненьняў" - настолькі ўсё блізка і ўсё знаёма. Мэханізмы распусканьня чутак, цкаваньня, корпаньня ў бялізьне, ( Read more... )

Уяўленьні пра маленькае чалавечае шчасьце - пра, так бы мовіць, шчасьце на адзін дзень - зьмяняюцца ў залежнасьці ад... Ад... Цяжка сказаць, у залежнасьці ад чаго яны зьмяняюцца. Вось нядаўна ні стуль ні сьсюль да болю і сьлёзаў захацелася заваліцца гадзін так на восем на матрас з кнігай "Історія древнего міра" (М., 1979) і пачкам савецкіх ( Read more... )

Click to view

Свиће зора од малееенаааааа... Несрећник сам у суботу....

Упэўнены, што я не адзін такі, але: гады ідуць, а цікавасьць да гісторыі не праходзіць, чытаю ўсё, што трапіцца пад руку. Такі сабе апантаны дылетант. Трэба было ў свой час у гісторыкі ісьці. Ці ў археолягі: даўно мару паўдзельнічаць у якіх-небудзь раскопках. Хаця б валянтэрам. Няважна дзе -- у Беларусі, у Нямеччыне, у Ізраілі. Колькі ж людзей, ( Read more... )

***
Галоўны помнік русіфікацыі ў Менску - могілкі. Напрыклад, Чыжоўскія.

***
З асалодай чытаю балканскі нумар "Архэ". Дзякуй сардэчны ўсім, хто ўкладаў, перакладаў, пісаў, рэдагаваў.

***
Пра малайца і немца

***
Карлсан - малодшы стрыечны брат Пітэра Пэна. Прапэлер замест феяў.

***
У Менску Лёша Чыканас падарыў мне дыск: відэа канцэрту "Los Chicanos" 1998 ( Read more... )

Дні культуры Польшчы ў Невялікім Княстве Альгердзія зьмяніліся Днямі культуры Сэрбіі.
Дзюрэн -- невялікі (90 т. жыхароў) горад на захад ад Кёльна. Пазаўчора са Звонка Каранавічам чыталі ў мясцовым замку свае тэксты. Мадэратарам быў таксама сэрб, Драгаслаў Дэдавіч. Прачытаў "амэрыканскі" урывак з "Сарокі". Чым адметнае было чытаньне -- упершыню за ( Read more... )

Сто гадоў таму ў горадзе Любляне (Лайбаху) у сваёй мансардзе сядзеў чалавек і пісаў:

"Сяджу.
На паліцы старыя кнігі. Вельмі старыя, і шмат якія зь іх ужо прачытаныя.

Раптам адчуваю, як мне самотна. Так, нібыта ўсе сышлі і забылі мяне тут, на гарышчы.

Была б са мной прынамсі сястра! Але яна таксама сышла і забылася на мяне.

Старыя кнігі, ад сьцяны ( Read more... )

У працяг славенскай тэмы (гл. папярэдні допіс) -- выдатнае эсэ Яна Максімюка.

( Малая, гордая, неістотная Славенія )

Ужо тыдзень хварэю на Славенію і славенскую мову. Хварэю ў які ўжо раз, хварэю як мае быць: з тэмпэратурай, галюцынацыямі і бяссоньнем. Сёньня ня вытрымаў, напісаў вялікі мэйл па-славенску і адправіў яго ў Любляну. Паўгадзіны толькі мінула, а я ўжо зь нецярпеньнем чакаю адказу.

У Славенію і яе мову я закахаўся ў верасьні 2006. Белы, лёгкі, амаль ( Read more... )